Porady prawneW przedmiotowej sprawie spółdzielnia mieszkaniowa podwyższyła opłatę za ciepło, ale tylko dla właścicieli lokali, którzy nie mieli podzielników i płacili stawki uśrednione. Jedna z tych osób zgłosiła zastrzeżenia do takiej, nierównej jej zdaniem, podwyżki, a sąd przyznał jej rację. W wyniku takiego obrotu sprawy, kolejni właściciele postanowili wystąpić o zwrot nadwyżki przed sądem. Swoją legitymację opierali na art. 4 ust.8 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, który stanowi, że: członkowie spółdzielni, osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, oraz właściciele niebędący członkami spółdzielni mogą kwestionować zasadność zmiany wysokości opłat bezpośrednio na drodze sądowej. W przypadku wystąpienia na drogę sądową ponoszą oni opłaty w dotychczasowej wysokości. Ciężar udowodnienia zasadności zmiany wysokości opłat spoczywa na spółdzielni.
Spółdzielnia broniła się, argumentując, że sama uchwała o podwyżce nie była przedtem kwestionowana, więc obowiązuje, a wraz z nią nowe stawki opłaty, a po wtóre, że świadczenia okresowe są już przedawnione, bowiem minął 3-letni termin dochodzenia roszczeń.
Sprawa trafiła przez wszystkie instancje do Sądu Najwyższego, który po zbadaniu sprawy stwierdził, że właściciele lokali od spółdzielni mieszkaniowej mogą dochodzić zwrotu nadpłaconych opłat, opierając swoje roszczenie na podstawie konstrukcji świadczenia nienależnego.
Uchwała Sądu Najwyższego, z dnia 11 września 2014 r., sygn. akt. III CZP 58/14
2014-10-01
powrót do listy orzecznictw
