W przedmiotowej sprawie chodziło o wiceprezes spółdzielni mieszkaniowych. Rada nadzorcza tej spółdzielni podjęła uchwałę o odwołaniu wszystkich członków zarządu, a nowo powołany zarząd zdecydował o zwolnieniu dotychczasowych władz z obowiązku świadczenia pracy do czasu wyjaśnienia stawianych im zarzutów. Po przeprowadzeniu wewnętrznego postępowania wyjaśniającego przez spółdzielnię była wiceprezes została zwolniona w trybie dyscyplinarnym. Dostała też list od rady nadzorczej z odwołaniem z funkcji, co miało być równoznaczne z rozwiązaniem umowy o pracę, z trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia.
Wiceprezes odwołała się do sądu, twierdząc, że jest chroniona przed zwolnieniem jako osoba w wieku przedemerytalnym, rada nadzorcza nie miała prawa wręczyć jej wypowiedzenia, a dyscyplinarka zarządu była niezgodna z prawem, gdyż nie zawierała uzasadnienia. W toku postępowania sądowego dopiero Sąd Najwyższy, do którego trafiła sprawa w wyniku skargi kasacyjnej, przyznał rację byłej wiceprezes. Jednak stwierdził przy tym, że nie można jej jako byłego członka zarządu przywrócić do pracy. Biorąc pod uwagę przysługującą ochronę przed zwolnieniem w wieku przedemerytalnym, Sąd Najwyższy uznał, że ma ona prawo do odszkodowania za cały czas pozostawania bez pracy.
Wyrok Sądu Najwyższego z 6.05.2009 r., sygn. akt II PK 285/08
2009-07-06
powrót do listy orzecznictw