Wyrokiem z dnia 12 maja 2015 r., Trybunał uznał, że art. 156 par. 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r., Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2103r., poz 267 ze zm.) w zakresie, w jakim nie wyłącza dopuszczalności stwierdzenia nieważności decyzji będącej podstawą do nabycia prawa własności, która została wydana z rażącym naruszeniem prawa, gdy od jej wydania nastąpił znaczny upływ czasu, jest niezgodny z ustawą zasadniczą.
Impulsem do wydania wyroku było pytanie prawne zadane przez sąd wojewódzki, w sprawie odwołania od decyzji SKO, stwierdzającej nieważność decyzji z 1948 r. przejmującej prawo własności nieruchomości na mocy dekretu z 26 października 1945 r., o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. nr. 50, poz. 279). Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że decyzja z przed ponad pół wieku została wydana z rażącym naruszeniem prawa i powinna zostać wyeliminowana z obrotu prawnego.
Trybunał orzekł jednak, że zmiana decyzji po upływie lat na podstawie nowej linii orzeczniczej może spowodować ograniczenie zaufania obywateli do prawa. Im większy upływ czasu od wydania decyzji, tym trudniej jest oceniać przepisy. Decyzja wydana w 1948 r. z naruszeniem prawa na lata ukształtowała sytuację prawną – uzasadniał sędzia sprawozdawca prof. Piotr Tuleja.
Wyrok z dnia 12 maja 2015r., sygn. akt P 46/13
2015-06-02
powrót do listy orzecznictw