Porady prawneW przedmiotowej sprawie, gmina podniosła ponad dwukrotnie opłatę za użytkowanie wieczyste. Użytkownik odwołał się do sądu, a następnie apelował do wyroku pierwszej instancji. Sąd odwoławczy wyraził wątpliwości dotyczące interpretacji przepisu zawartego w art. 77 ust 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami: w przypadku gdy zaktualizowana wysokość opłaty rocznej przewyższa co najmniej dwukrotnie wysokość dotychczasowej opłaty rocznej, użytkownik wieczysty wnosi opłatę roczną w wysokości odpowiadającej dwukrotności dotychczasowej opłaty rocznej. Pozostałą kwotę ponad dwukrotność dotychczasowej opłaty (nadwyżka) rozkłada się na dwie równe części, które powiększają opłatę roczną w następnych dwóch latach. Opłata roczna w trzecim roku od aktualizacji jest równa kwocie wynikającej z tej aktualizacji.
W związku z powyższym zostało zadane pytanie prawne do Sądu Najwyższego o to, jaką wysokość opłaty wnosić powinien użytkownik do trzeciego roku po podwyższeniu.
Skład orzekający uznał, że wysokość opłat na podstawie interpretacji powyższego przepisu powinna być ustalona następująco: w drugim roku od aktualizacji dotychczasowej opłaty użytkownik wnosi opłatę w wysokości sumy dwukrotności poprzedniej opłaty i połowy nadwyżki; w trzecim roku płaci sumę opłaty ustalonej w drugim roku i połowy nadwyżki ponad dwukrotność dotychczasowej opłaty.
Pojawiły się już głosy, że uchwała jest nietrafna, bowiem przepis powinien być interpretowany wprost z literalnego brzmienia, a zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, opłata za trzeci rok jest wyższa.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt III CZP 110/12
2013-03-27
powrót do listy orzecznictw
