Uchwała odnosi się do tzw. rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych. Stanowi ona, że w razie niezgodności między stanem prawnym ujawnionym w księdze a stanem rzeczywistym treść księgi chroni tego, kto nabył nieruchomość. Jednocześnie dopuszcza się mozliwość usuwania niezgodności wpisów w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem. Uzgodnienie następuje w drodze powództwa.
Na tle tego przepisu pojawiła się wątpliwość, czy o usunięcie niezgodności może wystąpić do sądu każdy, kto ma w tym interes prawny. Sąd Najwyższy, określając krąg podmiotów legitymowanych do wystąpienia z powództwem, odwołał się do art. 6262 § 5 kpc, według którego wniosek o dokonanie wpisu może złożyć właściciel nieruchomości, użytkownik wieczysty, osoba, na rzecz której wpis ma nastąpić, albo wierzyciel, jeżeli przysługuje mu prawo, które może być wpisane do księgi wieczystej. W sprawach zaś dotyczących obciążeń powstałych z mocy ustawy wniosek może złożyć uprawniony organ. Jedynie te podmiotowy mają legitymację do żądania uzgodnienia treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 2006 III CZP 106/05.
2006-03-15
powrót do listy orzecznictw