W przedmiotowej sprawie, inspektor nadzoru budowlanego, dokonując sprawdzenia legalności domku letniskowego, wykrył, że badana budowa to w istocie przyczepa postawiona na betonowych blokach. Taki obiekt klasyfikowany jest w prawie budowlanym jako tymczasowy i wymaga zgłoszenia, a jeśli stoi ponad 120 dni – pozwolenia na budowę.
Ponieważ na terenie, gdzie stał obiekt, obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zakazujący budowy takich budowli, inspektor nakazał jego rozbiórkę.
Właściciele odwołali się od decyzji, a po otrzymaniu kolejnego nakazu, wnieśli sprawę do sądu. Zobowiązani do rozbiórki, tłumaczyli, że w czasie postawienia przyczepy, obecny plan jeszcze nie obowiązywał. WSA stwierdził jednak, że ważność obowiązywania aktów prawa miejscowego dla przedmiotowego terenu należy badać w czasie, kiedy było prowadzone postępowanie naprawcze, czyli kiedy działał inspektor, co skutkuje niemożnością dokonania legalizacji, a nakaz rozbiórki został wydany zgodnie z prawem.
2014-09-05
powrót do listy orzecznictw