W przedmiotowej sprawie rada miasta podjęła uchwałę w sprawie zasad udzielania bonifikat oraz zbywania lokali komunalnych. W § 8 tej uchwały określono, że wszelkie koszty związane z przygotowaniem do sprzedaży, przypadające na zbywany lokal ponosi nabywca. Z kolei w § 10 stwierdzono, że osoby, które pomimo złożenia wniosku nie przystąpiły w określonym w protokole terminie do umowy, obciąża się poniesionymi kosztami przygotowania nieruchomości do sprzedaży. Paragrafy te zaskarżono do sądu, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uznał, że regulacja ustawowa w sposób klarowny określa podmiot, na którym spoczywa obowiązek dokonania i pokrycia kosztów wyceny nieruchomości stanowiących wynajmowane lokale mieszkalne, którym w przypadku gminy jest jej organ wykonawczy. Regulacje ustawowe nakładają na gminę obowiązek podania ceny nieruchomości już w chwili sprzedaży i nie zawierają podstawy do przerzucenia obowiązku oszacowania lokalu na nabywcę. Gdy sprawa trafiła do Naczelnego Sądu Administracyjnego ten w kwestii pokrycia kosztów przygotowania lokalu do sprzedaży stwierdził, że właściwy organ obowiązany jest do określenia w wykazie nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży m.in. ceny nieruchomości. Skoro gospodarujące zasobem nieruchomości Skarbu Państwa organy zobowiązane są do zapewnienia wyceny tych nieruchomości, a także do podania do publicznej wiadomości ich ceny, to nie może budzić wątpliwości, że z woli ustawodawcy koszty te obciążają organ. Określenie wartości nieruchomości, celem wskazania na tej podstawie jej ceny musi siłą rzeczy nastąpić przed podaniem do publicznej wiadomości wykazu nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, a regulacje ustawowe nie zawierają podstawy do przerzucenia obowiązku oszacowania lokalu na nabywcę.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 stycznia 2012 r., sygn.akt I OSK 1807/11
2012-05-31
powrót do listy orzecznictw