Porady prawneW przedmiotowej sprawie, w której chodziło o uchylenie uchwały wspólnoty mieszkaniowej, sąd przypomniał, że zgodnie z art.12 ustawy o własności lokali pożytki i inne przychody z nieruchomości wspólnej służą pokrywaniu wydatków związanych z jej utrzymaniem, a w części przekraczającej te potrzeby przypadają właścicielom lokali w stosunku do ich udziałów. W takim samym stosunku właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nieznajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach. Uchwała właścicieli może ustalić zwiększenie obciążenia z tego tytułu dla właścicieli lokali użytkowych, jeżeli uzasadnia to sposób korzystania z tych lokali. W ocenie Sądu uchwała będąca odstępstwem od zasady wyrażonej w art. 12 ust 2 ustawy o własności lokali pozostaje w sprzeczności z prawem. Zdaniem Sądu utrzymanie takiej uchwały w mocy byłaby wyrazem złamania fundamentalnej zasady i wynikającej z bezwzględnie obowiązującej w tej mierze reguły ustawowego obciążenia kosztami zarządu nieruchomością wspólną poszczególnych jej członków stosownie do udziału we współwłasności nieruchomości. Także ustalenie wysokości zaliczek winno odzwierciedlać skalę przewidywanego i przypisanego w końcowym rozliczeniu każdemu członkowi wspólnoty kosztu zarządu nieruchomością wspólną. Zarówno wydatki na remonty, jak i pobierane zaliczki winny obciążać członków wspólnoty w sposób stosunkowy, proporcjonalny do posiadanego udziału w nieruchomości wspólnej i żadna argumentacja nie może przemawiać za odmiennym do ustawowego sposobu obciążania zaliczkami.
Wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 12 września 2014 r., sygn. I C 289/14
2014-12-12
powrót do listy orzecznictw
