Porady prawneArt. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że jeżeli okolicznością, która uzależnia obowiązek podatkowy, jest istnienie budynku, to obowiązek ten powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po tym, w którym budowa została zakończona, albo w którym rozpoczęto użytkowanie budynku lub jego części przed jego ostatecznym wykończeniem. Zatem o powstaniu obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości decyduje nie tylko moment zakończenia budowy, ale również rozpoczęcie użytkowania budynku przed ostatecznym wykończeniem.
W przedmiotowej sprawie podatnicy rozbudowywali sukcesywnie nieruchomość, corocznie oddając poszczególne nowe elementy (powierzchnie) do użytkowania. W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej fiskus przyjął, że doszło do znacznego zaniżenia powierzchni użytkowej nieruchomości, gdyż niezależnie od etapu inwestycji, przy ustalaniu podstawy opodatkowania od razu trzeba było uwzględnić cały budynek będący w budowie. Podatnicy wnieśli skargę do sądu, zarzucając przyjęcie przez organ podatkowy wadliwej podstawy opodatkowania. Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał im rację i uchylił zaskarżone decyzje. Sąd stwierdził, że organy podatkowe błędnie uznały, że rozpoczęcie użytkowania części budynku powoduje objęcie opodatkowaniem całego obiektu projektowanego czy będącego w budowie. Jeżeli budowa nie została zakończona, ale podatnik przystąpił do użytkowania części budynku, to podstawą opodatkowania powinna być tylko użytkowana część. Trzeba jednak pamiętać, że obowiązek podatkowy wskazany w art. 6 ust. 2 ustawy dotyczy jedynie budynków nowo wybudowanych, a nie już istniejących.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 28.05.2008 r. sygn. I SA/Sz 314-18/07
2008-12-08
powrót do listy orzecznictw
