W przedmiotowej sprawie, urząd skarbowy określił wysokość podatku od nieruchomości i doręczył stosowną decyzję pod dotychczasowy adres podatniczki. Jako że przesyłka nie została odebrana, po podwójnym awizowaniu, zgodnie z prawem została uznana jako doręczona. Po jakimś czasie podatniczka niezadowolona z decyzji próbowała ją zakwestionować, a że było już po terminie, złożyła jednocześnie wniosek o przywrócenie terminu. We wniosku tym argumentowała, że mąż złożył w organie oświadczenie, że jest pracownikiem Komisji Europejskiej i że przebywa wraz z żoną i dziećmi w Brukseli. Złożył również zeznania podatkowe wskazujące nowy adres.
Organy I i II instancji odmówiły przywrócenia terminu, powołując się na przepisy ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, z której wynika (art. 9) obowiązek aktualizowania danych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny przyznał podatniczce rację, twierdząc, że wystarczająco uprawdopodobniła brak winy w niezachowaniu terminu do odwołania. Natomiast Naczelny Sąd Administracyjny przyjął argumentację organów i uchylając wyrok I instancji: organy podatkowe nie mają obowiązku poszukiwać podatnika, jeśli jego miejsce zamieszkania nie wynika wprost z akt sprawy.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 czerwca 2015 r., sygn. akt. II FSK 1213/13
2015-06-25
powrót do listy orzecznictw