Omyłka pisarska nie może dotyczyć numeru działki

Oczywista pomyłka mogąca nadawać się do sprostowania w trybie art. 113 kpa ma miejsce tylko wtedy, gdy dotyczy błędu ewidentnego, widocznego i nie powodującego możliwości wydania innego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 113 Kodeksu postępowania administracyjnego: „Organ administracji publicznej może z urzędu lub na żądanie strony prostować w drodze postanowienia błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach.”

W opisanym w wyroku stanie faktycznym, gmina w uchwalonym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jednej z miejscowości, podała błędny numer działki. Uchwała gminy została zakwestionowana przez organ I stopnia – wojewodę, by następnie trafić przed organ odwoławczy – Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. Potem kolejno droga sądowa objęła Wojewódzki Sąd Administracyjny, a następnie Naczelny Sąd Administracyjny.

Wojewoda mazowiecki, który pierwszy zakwestionował uchwałę gminy, wskazał, że należy ocenić, czy zachowanie gminy polegające na zakwalifikowaniu nie wpisania numeru jednej działki jako oczywistej omyłki pisarskiej, jest słuszne. Takie uchybienie powinno być traktowane jako błąd istotny, którego naprawienie prowadzi do zmiany merytorycznego tekstu uchwały pierwotnej – argumentował Jacek Kozłowski, wojewoda mazowiecki.

Według Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie można numerów określających poszczególne działki, na których ma być realizować inwestycja, traktować jako niemających znaczenia. Numer działki jest desygnatem konkretnej powierzchni gruntu z wszelkimi wynikającymi z tego konsekwencjami w aspekcie przepisów prawa. Nie mogą podlegać sprostowaniu w trybie art. 113 1 k.p.a. błędy i omyłki istotne, których dopuszczono się w stosowaniu prawa, ocenie stanu faktycznego i jego kwalifikacji prawnej oraz podczas ustalenia konsekwencji prawnych zastosowania określonej normy prawnej.

Zdanie WSA podzielił Naczelny Sąd Administracyjny, uzasadniając w wyroku, że: numer działki niewątpliwie stanowi cechę kwalifikującą ją, a każda omyłka w obrębie numeru działki dotyczy tej cechy, nie może być więc traktowana jako „oczywista omyłka” tak jak oczywisty błąd rachunkowy czy też pisarski, lecz błąd merytoryczny, którego nie można sprostować postanowieniem wydanym na podstawie art. 113 § 1 k.p.a. Takie postanowienie byłoby bowiem dotknięte wadą nieważności, jako wydane z rażącym naruszeniem wskazanego przepisu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.. Usunięcie wady powstałej w wyniku podania w decyzji nieprawidłowego r>działki może nastąpić wyłącznie w drodze decyzji administracyjnej.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2010 r. II OSK 1950/10

2012-07-26

powrót do listy orzecznictw