W przedmiotowej sprawie w spółdzielni mieszkaniowych z powodu długów w stosunku do kilkorga lokatorów Sąd zasądził eksmisję. Jednak gmina wbrew obowiązkowi ustawowemu nie zapewniła lokali zastępczych. Spółdzielnia wniosła, więc na podstawie art. 18 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów pozew o zwrot kosztów związanych z utrzymaniem lokali i niezapłaconymi czynszami. Sąd I instancji oddalił powództwo, wskazując, że spółdzielnia nie udowodniła szkody, którą miałaby ponieść z powodu braku eksmisji lokatorów. Sąd II instancji powziął natomiast wątpliwości i zadał pytanie Sądowi Najwyższemu, który stwierdził, że roszczenie właściciela lokalu przeciwko gminie, o którym mowa w art. 18 ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów, jest roszczeniem odszkodowawczym i na podstawie tego przepisu gmina zobowiązana jest do zapłaty odszkodowania tylko wtedy, gdy właściciel wykaże, że na skutek zajmowania lokalu przez osobę bez tytułu prawnego poniósł szkodę. Jeżeli właściciel nie będzie w stanie szkody udowodnić, gmina nie musi płacić odszkodowań za niedostarczenie lokali socjalnych i nie ma znaczenia sam tylko fakt, że właściciel lokalu nie mógł nim dysponować.
Uchwała z dnia 7 kwietnia 2006 roku sygn. akt III CZP 21/06
2006-04-07
powrót do listy orzecznictw