Zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn (Dz U. z 2015r. poz. 86 ze zm.) można zmniejszyć podstawę należnego podatku od zasiedzenia nieruchomości o wartość budynku wzniesionego przez osobę nabywającą nieruchomość poprzez zasiedzenie. W przedmiotowej sprawie małżeństwo wybudowało dom na działce, ale formalnie zasiadła ją jedynie żona. W związku z tym, organ naliczając podstawę podatku, odliczył jedynie połowę nakładów poniesionych przez małżonków, argumentując tym, że zgodnie z prawem rodzinnym co do zasady małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, z którego nakłady były poczynione. Małżonkowie bronili się tym, że w trakcie trwania małżeństwa nie mogą żądać podziału majątku wspólnego, a jeden małżonek nie może zasiedzieć współwłasności łącznej przeciw drugiemu. Sądy administracyjne przyznały jednak rację fiskusowi. WSA stwierdził, że przepisy podatkowe dotyczące zasiedzenia mówią, iż podmiotem podatku jest nabywca nieruchomości, a nie osoby trzecie. W związku z tym ich nakładów podatek nie dotyczy. NSA dodał, że mimo zdroworozsądkowych racji małżeństwa, przepis literalnie odnosi się jedynie do nakładów nabywcy nieruchomości.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 listopada 2015 r., sygn. akt. II FSK 2284/13
2015-11-30
powrót do listy orzecznictw