W przedmiotowej sprawie wspólnota starała się pozbyć uciążliwych lokatorów niewyodrębnionych lokali należących do gminy. Wspólnota postanowiła wystąpić do sądu o wyrażenie zgody na sprzedaż tych lokali w drodze licytacji w trybie art. 16 ustawy o własności lokali. Jednak przegrała zarówno w sądzie okręgowym, jak i apelacyjnym, a nawet w Sądzie Najwyższym. Problemem okazał się fakt, że lokale te nie są lokalami wyodrębnionymi. Skoro nie zostały wyodrębnione prawnie, nie mogą być przedmiotem sprzedaży w trybie art. 16.
Jak uznały bowiem sądy, art. 16 ustawy o własności lokali zezwala jedynie na sprzedaż lokalu już wyodrębnionego i nie daje uprawnienia do ustanowienia odrębnej własności lokalu. Zdaniem Sądu Najwyższego najwyraźniej ustawodawcy zależało na tym, by tylko właścicieli posiadających wyodrębnione nieruchomości można było zlicytować. Art. 16 ustawy o własności lokali może być sprzeczny z Konstytucją, bo różnicuje właścicieli na te dwie kategorie, tworząc grupę uprzywilejowaną. W praktyce gminy nie wyodrębniają swoich lokali, jeżeli nie chcą ich sprzedać. Podobnie jest u innych właścicieli, którzy sukcesywnie sprzedają lokale w budynkach (spółdzielni, deweloperów). W praktyce więc art. 16 powoduje, że gminy, deweloperzy i spółdzielnie należą do kategorii „lepszych” właścicieli.
Wyrok Sądu Najwyższego z 16.06.2009 r. sygn. akt V CSK 442/08
2009-11-02
powrót do listy orzecznictw