Kiedy przyłącze, a kiedy urządzenie

W wyroku z dnia 13 maja 2004 roku Sąd Najwyższy stwierdził, że budowa i utrzymanie przyłączy to obowiązek inwestorów. Natomiast wybudowane przez siebie urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne mają oni prawo odpłatnie przekazywać gminie. Przyłącze i urządzenia to odrębne pojęcia, których nie można stosować zamiennie. Problematyka do której odniósł się Sąd Najwyższy dotyczy ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Ustawa weszła w życie 14 stycznia 2002 r., a opisywana sprawa jest jedną z pierwszych omawianych na jej tle. Sprawa dotyczy odpłatnego przejęcia przez gminę przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych. Właścicielka działki domagała się przejęcia przez gminę wybudowanych przyłączy. Roszczenie opierała na art. 31 § 1 wyżej powołanej ustawy stanowiącym, że osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe czy kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie na warunkach uzgodnionych w umowie. Gmina odmawiała, powołując się na brak odpowiedniej umowy z właścicielką oraz na art. 15 § 2 ustawy mówiący, iż budowę przyłączy do sieci zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci. Sąd Najwyższy uznał, że w ustawie mamy do czynienia z odrębnymi pojęciami: przyłącza (art. 15) i urządzeń (art. 31 § 1). Sądy niższej instancji pomieszały te pojęcia. Sąd Najwyższy stwierdził więc, że przy rozstrzyganiu konieczne jest sprawdzenie z którym rodzajem instalacji mamy do czynienia i w tym celu konieczne jest zasięgnięcie opinii biegłego. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 2004 r. (sygn. II CK 420/03)

2004-05-13

powrót do listy orzecznictw