W przedmiotowej sprawie spółdzielnia – oprócz przekazania prawa własności do działki pod budynkiem jako nieruchomości wspólnej – zdecydowała się także przekazać właścicielom w tych samych aktach notarialnych prawo własności do sąsiedniej działki, która była funkcjonalnie z tą nieruchomością związana.
Sąd wieczystoksięgowy odmówił jednak wpisania nabywców do księgi wieczystej. Uznał, że umowy te były nieważne, bo brakowało podstaw do ich zawarcia. Według sądu spółdzielnia może przenieść na właścicieli lokali tylko udziały w gruncie bezpośrednio związanym z budynkiem (nieruchomość wspólna). Na takim stanowisku stanął też sąd II instancji. Spółdzielnia wniosła więc skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego, który uchylił zaskarżone postanowienia sądów niższej instancji i przekazał sprawy do ponownego rozpatrzenia.
Sąd Najwyższy uznał, że sąd wieczystoksięgowy, rozpoznając wniosek o wpis w księdze wieczystej, powinien badać jedynie treść i formę wniosku, dołączone dokumenty oraz treść księgi wieczystej. Zatem sąd, rozpatrując słuszność działania spółdzielni przenoszącej prawo własności nieruchomości sąsiedniej, wykroczył poza swoje uprawnienia. Ponadto wystarczającą podstawą do takiego działania spółdzielni jest wola stron umowy, a w szczególności poprawność wyrażenia swojej woli przez właściciela. Ustawa o własności lokali nie definiuje bowiem, jaki grunt powinien być związany z własnością lokali i jaki grunt powinien być funkcjonalnie z nieruchomością związany. Tak więc to właściciel decyduje, jaki grunt przekazać właścicielom lokali.
Postanowienie Sądu Najwyższego z 14.01.2009 roku sygn. IV CSK 247/08
2009-03-02
powrót do listy orzecznictw