Porady prawneOpodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają grunty, budynki lub ich części, a także budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przy wymiarze podatku organ podatkowy dokonuje zakwalifikowania budynku do jednej z kategorii, o których mowa w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych.
Jest tam kategoria budynków mieszkalnych, dla których przewidziano preferencyjną (najniższą) stawkę podatkową. W przedmiotowej sprawie wójt gminy określił wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości podatnikom będącym właścicielami domku letniskowego uznając, że posiadany przez podatników budynek należy opodatkować stawką właściwą dla budynków pozostałych, a nie dla budynków mieszkalnych. Jednak podatnicy budynek ten traktowali jako całoroczny dom mieszkalny, z uwagi na stałe w nim zamieszkiwanie oraz ponoszenia całorocznych opłat za media. Dlatego odwołali się do samorządowego kolegium odwoławczego, które jednak nie przyznało im racji. Według kolegium opodatkowanie stawkami właściwymi dla budynków mieszkalnych możliwe byłoby dopiero po uzyskaniu decyzji o zmianie przeznaczenia budynku z letniskowego na mieszkalny. Podatnicy wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który przyznał im rację. Według sądu o zaliczeniu budynku letniskowego do kategorii budynków mieszkalnych decyduje kryterium zaspokojenia podstawowych potrzeb mieszkaniowych właściciela i osób mu bliskich. Podatek od nieruchomości jest świadczeniem wymagającym uwzględnienia sposobu wykorzystania majątku, a opodatkowanie preferencyjnymi stawkami podatkowymi budynków mieszkalnych uzasadnione jest właśnie tym, że zaspokajają one podstawowe potrzeby bytowe ludzi. Zatem budynek letniskowy będzie traktowany jak mieszkalny, gdy będzie zaspokajał potrzeby mieszkaniowe, a nie rekreacyjne.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 17.02.2009 r. sygn. akt. I SA/Gl 843/08
2009-03-23
powrót do listy orzecznictw
