ArtykułyMój dom jest moją twierdzą – mówią Anglicy, i mają rację. Oczekujemy przecież, żeby był on bezpiecznym schronieniem także przed intruzami. Jednym z takich nieproszonych gości jest hałas. Aby go wyeliminować, należy zadbać o izolację akustyczną pomieszczeń.
Hałas to trudny przeciwnik, bo rozchodzi się we wszystkich kierunkach jednocześnie i nie sposób go uniknąć. Towarzyszy nam niemalże na każdym kroku i nadwyręża nasz system nerwowy oraz obniża komfort życia. Izolacyjność akustyczna w dużej mierze zależy od masy stropu. Najlepiej pochłaniają hałas te stropy, których masa 1 m kw. jest większa niż 350 kg, na przykład żelbetowe monolityczne. Słabszą izolacyjność akustyczną mają stropy z lżejszych pustaków, najsłabszą zaś drewniane. Aby stropy stanowiły barierę dźwiękową zgodną z obowiązującymi normami, trzeba na nich ułożyć materiały tłumiące hałas o odpowiednio dobranej grubości.
Pływająca podłoga
Najlepszym sposobem na wytłumienie dźwięków uderzeniowych, które powstają kiedy chodzimy, przesuwamy krzesła lub gdy coś spada, jest podłoga pływająca. Możemy ją wykonać, układając bezpośrednio na stropie materiał izolacyjny, który przykrywamy folią przeciwwilgociową, a następnie dociążamy go podkładem betonowym lub gotową posadzką cementową. Najczęściej stosowanym izolatorem jest wełna mineralna lub styropian elastyczny. Podkład betonowy lub posadzka, grubości nie mniejszej niż 4 cm, powoduje częściowe ściśnięcie izolacji, przez co lepiej tłumi ona dźwięki.
Podłoga pływająca nie może stykać się bezpośrednio z konstrukcją stropu, dlatego wokół ścian, słupów, rur, bądź innych elementów przechodzących przez strop, należy ułożyć izolację brzegową grubości 1-2 cm z wełny, pianki lub elastycznego styropianu. Możemy zastosować specjalne profile dylatacyjne Atlas z samoprzylepną taśmą.
Nowoczesnym sposobem na wytłumienie stropu jest zastosowanie systemu do izolacji akustycznej Atlas Foner. Jest to system samopoziomujących podłóg pływających, przeznaczony do izolacji akustycznej stropów w pomieszczeniach o obciążeniu użytkowym do 5 kN/m2. Na system Atlas Foner składają się: warstwa izolacji akustycznej – elastyczne płyty styropianowe Styroflex, dylatacja obwodowa – profile dylatacyjne Atlas, warstwa ochronna – polietylenowa folia budowlana lub inny materiał do izolacji przeciwwilgociowej oraz anhydrytowy podkład podłogowy Atlas SAM 150 lub Atlas SAM 200. System podłogi pływającej stanowi obecnie jedyne skuteczne rozwiązanie, spełniające wymagania w zakresie izolacyjności.
Przygotowanie podłoża, dylatacje
Przed przystąpieniem do układania pierwszej warstwy systemu, ściany i sufit w pomieszczeniu powinny być otynkowane, suche, czyste i równe (dopuszcza się występowanie miejscowych nierówności, które nie przekraczają 3 mm, przy pomiarze łatą 2 m). Wszelkie nierówności powierzchni należy wypełnić – można tu zastosować Zaprawę Wyrównującą Atlas lub Atlas Ten-10. Elementy, które wystają ponad powierzchnię stropu i uniemożliwiają równe ułożenie akustycznych płyt styropianowych, należy usunąć. Jeśli z jakichś przyczyn nie jest to możliwe (np. są to rury instalacyjne), należy jako pierwszą na stropie ułożyć warstwę z płyt styropianowych EPS 100-038, na tyle grubą, aby „schować” w niej wszelkie tego typu elementy.
Dylatację obwodową, izolującą akustycznie podłogę od ścian i innych pionowych elementów mogących przenosić drgania lub dźwięki, stanowią profile dylatacyjne ATLAS. Służą one również do wykonania dylatacji pośrednich. Są to nienasiąkliwe taśmy o grubości przekroju 8 mm. Profile dostępne są w dwóch rodzajach: z fartuchem foliowym i bez fartucha. Wysokość profili wynosi 70 mm (bez fartucha) lub 120 mm (z fartuchem foliowym). Należy je tak zamontować, aby sięgały od poziomu stropu do górnej powierzchni warstwy wykończeniowej podłogi.
Styropian i folia
W systemie Atlas Foner izolację stanowią płyty ze styropianu elastycznego Styroflex, tłumiące kroki. Izolację tę należy również traktować jako izolację termiczną (do obliczeń należy przyjmować grubość płyty styropianowej po wbudowaniu). Płyty ze styropianu należy rozłożyć bezpośrednio na równym podłożu. Powinny one do siebie ściśle przylegać i powinny być ułożone mijankowo (równoległe krawędzie przesunięte względem siebie).
Do wykonania warstwy ochronnej płyt styropianowych należy zastosować dopuszczoną do stosowania w budownictwie folię polietylenową lub inny materiał do izolacji przeciwwilgociowej, charakteryzujący się podobnymi właściwościami technicznymi. Folia PE powinna mieć grubość nie mniejszą niż: 0,2 mm (w przypadku podkładów z ogrzewaniem podłogowym) lub 0,1 mm (w przypadku podkładów bez ogrzewania podłogowego). Odporność folii na temperatury powinna wynosić co najmniej 80ºC. Zadaniem warstwy ochronnej jest zabezpieczenie izolacji akustycznej przed zawilgoceniem w czasie wylewania warstwy podkładowej z podkładu samopoziomującego. Folię należy rozłożyć bezpośrednio na płytach styropianowych, pasami zachodzącymi na siebie – szerokość zakładu co najmniej 10 cm.
Podkład podłogowy dociskowy
Zadaniem podkładu podłogowego jest wytworzenie na izolacji akustycznej jednorodnej warstwy dociskowej. Stanowi ona jednocześnie warstwę konstrukcyjną pod ostateczne wykończenie podłogi w postaci terakoty, parkietu lub różnego rodzaju wykładzin. Warstwę tę należy wykonać, stosując samopoziomujący podkład anhydrytowy Atlas Sam 150 lub Atlas Sam 200. Są to gotowe, suche mieszanki, wykonane na bazie wysokogatunkowego anhydrytu i mające zdolność do samopoziomowania się. Wylewa się je maszynowo lub ręcznie (ale tylko na powierzchniach podzielonych na pola technologiczne o wielkości 10-15 m²).
Wykonanie warstwy wykończeniowej na podkładzie można rozpocząć średnio po 3-4 tygodniach. Przed rozpoczęciem tego typu prac, wyschniętą powierzchnię jastrychu zaleca się zagruntować emulsją Atlas Uni-Grunt Plus.
Podwieszany sufit
Dużo trudniej niż z hałasem uderzeniowym jest poradzić sobie z dźwiękami rozchodzącymi się w powietrzu, na przykład głośną muzyką. Dlatego izolację układa się na ścianach i stropach od wewnątrz pomieszczeń, w których hałas powstaje. Dobrym rozwiązaniem jest sufit podwieszany. Właściwości dźwiękochłonne sufitu zależą od rodzaju zastosowanej płyty sufitowej, jej grubości oraz od głębokości, tj. odległości od powierzchni stropu.
W zależności od funkcji, jaką sufit ma spełniać i wymaganych parametrów, może on być wykonany z jednej lub dwóch warstw płyt – np. z wełny mineralnej lub włókna szklanego i dodatkowej warstwy izolacyjnej. Warstwę tę mogą tworzyć powłoki z włókna szklanego, powłoki metalowe, płyty gipsowe, panele aluminiowe, płyty drewniane, polistyrenowe, napinane z folii, czy płyty dźwiękochłonne, wykonane z wełny szklanej pokrytej specjalnymi powłokami (odpornymi na zanieczyszczenia i kurz), pozwalającymi na wniknięcie fal dźwiękowych dzięki mikroskopijnym otworkom.
Pływająca podłoga
Najlepszym sposobem na wytłumienie dźwięków uderzeniowych, które powstają kiedy chodzimy, przesuwamy krzesła lub gdy coś spada, jest podłoga pływająca. Możemy ją wykonać, układając bezpośrednio na stropie materiał izolacyjny, który przykrywamy folią przeciwwilgociową, a następnie dociążamy go podkładem betonowym lub gotową posadzką cementową. Najczęściej stosowanym izolatorem jest wełna mineralna lub styropian elastyczny. Podkład betonowy lub posadzka, grubości nie mniejszej niż 4 cm, powoduje częściowe ściśnięcie izolacji, przez co lepiej tłumi ona dźwięki.
Podłoga pływająca nie może stykać się bezpośrednio z konstrukcją stropu, dlatego wokół ścian, słupów, rur, bądź innych elementów przechodzących przez strop, należy ułożyć izolację brzegową grubości 1-2 cm z wełny, pianki lub elastycznego styropianu. Możemy zastosować specjalne profile dylatacyjne Atlas z samoprzylepną taśmą.
Nowoczesnym sposobem na wytłumienie stropu jest zastosowanie systemu do izolacji akustycznej Atlas Foner. Jest to system samopoziomujących podłóg pływających, przeznaczony do izolacji akustycznej stropów w pomieszczeniach o obciążeniu użytkowym do 5 kN/m2. Na system Atlas Foner składają się: warstwa izolacji akustycznej – elastyczne płyty styropianowe Styroflex, dylatacja obwodowa – profile dylatacyjne Atlas, warstwa ochronna – polietylenowa folia budowlana lub inny materiał do izolacji przeciwwilgociowej oraz anhydrytowy podkład podłogowy Atlas SAM 150 lub Atlas SAM 200. System podłogi pływającej stanowi obecnie jedyne skuteczne rozwiązanie, spełniające wymagania w zakresie izolacyjności.
Przygotowanie podłoża, dylatacje
Przed przystąpieniem do układania pierwszej warstwy systemu, ściany i sufit w pomieszczeniu powinny być otynkowane, suche, czyste i równe (dopuszcza się występowanie miejscowych nierówności, które nie przekraczają 3 mm, przy pomiarze łatą 2 m). Wszelkie nierówności powierzchni należy wypełnić – można tu zastosować Zaprawę Wyrównującą Atlas lub Atlas Ten-10. Elementy, które wystają ponad powierzchnię stropu i uniemożliwiają równe ułożenie akustycznych płyt styropianowych, należy usunąć. Jeśli z jakichś przyczyn nie jest to możliwe (np. są to rury instalacyjne), należy jako pierwszą na stropie ułożyć warstwę z płyt styropianowych EPS 100-038, na tyle grubą, aby „schować” w niej wszelkie tego typu elementy.
Dylatację obwodową, izolującą akustycznie podłogę od ścian i innych pionowych elementów mogących przenosić drgania lub dźwięki, stanowią profile dylatacyjne ATLAS. Służą one również do wykonania dylatacji pośrednich. Są to nienasiąkliwe taśmy o grubości przekroju 8 mm. Profile dostępne są w dwóch rodzajach: z fartuchem foliowym i bez fartucha. Wysokość profili wynosi 70 mm (bez fartucha) lub 120 mm (z fartuchem foliowym). Należy je tak zamontować, aby sięgały od poziomu stropu do górnej powierzchni warstwy wykończeniowej podłogi.
Styropian i folia
W systemie Atlas Foner izolację stanowią płyty ze styropianu elastycznego Styroflex, tłumiące kroki. Izolację tę należy również traktować jako izolację termiczną (do obliczeń należy przyjmować grubość płyty styropianowej po wbudowaniu). Płyty ze styropianu należy rozłożyć bezpośrednio na równym podłożu. Powinny one do siebie ściśle przylegać i powinny być ułożone mijankowo (równoległe krawędzie przesunięte względem siebie).
Do wykonania warstwy ochronnej płyt styropianowych należy zastosować dopuszczoną do stosowania w budownictwie folię polietylenową lub inny materiał do izolacji przeciwwilgociowej, charakteryzujący się podobnymi właściwościami technicznymi. Folia PE powinna mieć grubość nie mniejszą niż: 0,2 mm (w przypadku podkładów z ogrzewaniem podłogowym) lub 0,1 mm (w przypadku podkładów bez ogrzewania podłogowego). Odporność folii na temperatury powinna wynosić co najmniej 80ºC. Zadaniem warstwy ochronnej jest zabezpieczenie izolacji akustycznej przed zawilgoceniem w czasie wylewania warstwy podkładowej z podkładu samopoziomującego. Folię należy rozłożyć bezpośrednio na płytach styropianowych, pasami zachodzącymi na siebie – szerokość zakładu co najmniej 10 cm.
Podkład podłogowy dociskowy
Zadaniem podkładu podłogowego jest wytworzenie na izolacji akustycznej jednorodnej warstwy dociskowej. Stanowi ona jednocześnie warstwę konstrukcyjną pod ostateczne wykończenie podłogi w postaci terakoty, parkietu lub różnego rodzaju wykładzin. Warstwę tę należy wykonać, stosując samopoziomujący podkład anhydrytowy Atlas Sam 150 lub Atlas Sam 200. Są to gotowe, suche mieszanki, wykonane na bazie wysokogatunkowego anhydrytu i mające zdolność do samopoziomowania się. Wylewa się je maszynowo lub ręcznie (ale tylko na powierzchniach podzielonych na pola technologiczne o wielkości 10-15 m²).
Wykonanie warstwy wykończeniowej na podkładzie można rozpocząć średnio po 3-4 tygodniach. Przed rozpoczęciem tego typu prac, wyschniętą powierzchnię jastrychu zaleca się zagruntować emulsją Atlas Uni-Grunt Plus.
Podwieszany sufit
Dużo trudniej niż z hałasem uderzeniowym jest poradzić sobie z dźwiękami rozchodzącymi się w powietrzu, na przykład głośną muzyką. Dlatego izolację układa się na ścianach i stropach od wewnątrz pomieszczeń, w których hałas powstaje. Dobrym rozwiązaniem jest sufit podwieszany. Właściwości dźwiękochłonne sufitu zależą od rodzaju zastosowanej płyty sufitowej, jej grubości oraz od głębokości, tj. odległości od powierzchni stropu.
W zależności od funkcji, jaką sufit ma spełniać i wymaganych parametrów, może on być wykonany z jednej lub dwóch warstw płyt – np. z wełny mineralnej lub włókna szklanego i dodatkowej warstwy izolacyjnej. Warstwę tę mogą tworzyć powłoki z włókna szklanego, powłoki metalowe, płyty gipsowe, panele aluminiowe, płyty drewniane, polistyrenowe, napinane z folii, czy płyty dźwiękochłonne, wykonane z wełny szklanej pokrytej specjalnymi powłokami (odpornymi na zanieczyszczenia i kurz), pozwalającymi na wniknięcie fal dźwiękowych dzięki mikroskopijnym otworkom.
Źródło: „Krakowski Rynek Nieruchomości" nr 2/2006 | 2006-01-19
Czy ten artykuł był dla Ciebie interesujący?
Komentarze (0)
Pokaż wszystkie komentarze (0)