Te budynki to prawdziwe cuda architektury

Choć każdy pełni inną funkcję, powstały w różnych krajach, łączy je jedno – kunszt architektoniczny. Te budynki to dzieła sztuki.

Bosco Verticale

Wieże Bosco Verticale to doskonały przykład integracji natury i potrzeb mieszkaniowych na terenach wielkomiejskich o dużej gęstości zaludnienia. Dwie wieże o wysokości 112 i 80 m zlokalizowane są w Mediolanie, będącym jednym z najbardziej zanieczyszczonych miast w Europie. Inwestycję zrealizowano w ramach projektu rewitalizacji historycznej części miasta. Swoją nazwę oznaczającą „Pionowy Las” zawdzięcza blisko 9 tys. mkw. tarasów, na których posadzono specjalnie wyselekcjonowane drzewa i rośliny aktywnie redukujące smog.

Budynki mieszczą 113 lokali o różnej wielkości, z balkonami o wysięgu dochodzącym do 3,35 m, na których posadzono zieleń. Na terenie obiektu znajduje się 800 drzew o wysokości 3, 6 lub 9 m, 5 tys. krzewów i 15 tys. roślin rozmieszczonych w zależności od nasłonecznienia każdej fasady. Rośliny podlewane są wodą deszczową zbieraną i rozprowadzaną przez system zasilany energią elektryczną pochodzącą z paneli fotowoltaicznych zamontowanych na budynku. Obiekt zaprojektowany został przez pracownię Boeri Studio, a zrealizowany przez firmę Hines Italia. Inwestycję oddano do użytku w październiku 2014 r. Stawki za mkw. wahają się od 3 do 12 tys. euro.

Ciudad de las Artes y las Ciencias

Miasteczko Sztuki i Nauki nazywane także ,,dzielnicą przyszłości" to kompleks budynków będący największą atrakcją turystyczną w Walencji. Cały obiekt został zaprojektowany na przełomie XX i XXI w. przez uznanego hiszpańskiego architekta Santiago Calatravę przy współpracy z Felixem Candelem. Miasteczko Sztuki obejmuje obszar o długości 2 km i powierzchni 350 tys. mkw.

Futurystyczny kompleks rozrywkowo-kulturalno-edukacyjny składa się z 6 odrębnych budynków. Należą do nich: największe w Europie oceanarium o powierzchni 110 tys. mkw., kino, planetarium, Muzeum Nauki Księcia Filipa prezentujące najnowsze osiągnięcia nauki i techniki, Pałac Sztuki Królowej Zofii, w którym odbywają się najważniejsze spektakle teatralne i operowe w Walencji, oraz pasaż ogrodowy z szeroką gamą gatunków roślin. W budynkach organizowane są konferencje, wystawy, projekcje, wizyty z przewodnikiem oraz warsztaty związane z nauką, technologią, przyrodą i sztuką. Szacowany koszt powstania kompleksu wynosił 300 mln euro, jednak ostatecznie kwota ta została przekroczona niemal 4-krotnie.

Ciudad de las Artes y las Ciencias, fot. Nikolenko Artm, fot. na lic. Wikimedia Commons

Galaxy SOHO

Futurystyczny kompleks handlowo-biurowy Galaxy SOHO powstał w centrum Pekinu w 2012 r. Inwestycja została zrealizowana na zlecenie firmy SOHO China Limited. Projekt budynku wyłoniono w drodze konkursu zorganizowanego przez inwestora, w którym zwycięską pracę przygotowali architekci z pracowni Zahy Hadid. Cały kompleks składa się z czterech 15-kondygnacyjnych wież o wysokości 67 m wykonanych z betonu architektonicznego.

Wieże skupione wokół okrągłego dziedzińca oferują łącznie ponad 330 tys. mkw. powierzchni handlowej i biurowej. Poszczególne budynki połączone są ze sobą licznymi pomostami, dzięki czemu pomiędzy nimi tworzy się obszerna powierzchnia wspólna. Na pierwszych trzech piętrach znajduje się centrum handlowe a kolejne kondygnacje oferują powierzchnie biurowe, lokale handlowe, rozrywkowe i gastronomiczne. Przestrzenie biurowe mają dostęp do ogrodów zlokalizowanych na dachu każdej z wież. W obiekcie znajdują się także trzy kondygnacje podziemne z parkingiem dla 1300 samochodów.

Galaxy Soho, fot. Rob Deutscher, flickr.com

Oval Offices w Kolonii

Znajdujący się w Kolonii kompleks biurowców Oval Offices składa się z dwóch bliźniaczych budynków zlokalizowanych na dawnych terenach zalewowych rzeki Ren. Budynki zaprojektowali berlińscy architekci: Louisa Huston i Matthias Sauerbruch, których znakiem firmowym są ekologiczne rozwiązania. Biurowce zaprojektowane na nieregularnym planie o powierzchni 427 tys. mkw. wyróżniają się pofalowaną konstrukcją pozbawioną kątów prostych.

Ściany budynków zostały przeszklone, a na ich powierzchni znajduje się 5 tys. pionowych okiennic wykonanych z perforowanej stali pomalowanej na różne odcienie zieleni, czerwieni i fioletu. Okiennice otwierają się lub zamykają w zależności od kąta padania światła, co pozwala zapewnić odpowiedni poziom zacienienia wnętrz, a także ożywia bryły budynków i zmienia ich wygląd. Na dachach zainstalowano system rur do pompowania wody z przepływającej obok rzeki Ren, która w lecie jest używana do chłodzenia budynku, a w zimie do jego ogrzewania.

Oval Offices w Koloniii, fot. CEphoto, Uwe Aranas, fot. na lic. Wikimedia Commons

Pałac Wiatrów

Hawa Mahal, nazywany także Pałacem Wiatrów znajduje się w zachodnich Indiach, w centrum Dżajpuru. Pałac zbudowany został w 1799 r. dla żon i konkubin maharadży Sawai Pratapa Singha. Budynek z monumentalną, ozdobną fasadą wykonaną z różowego i czerwonego piaskowca stanął przy jednej z głównych ulic Dżajpuru, aby damy dworu i żony maharadży mogły wyglądać na ulicę i obserwować codzienne życie miasta. Konstrukcja składa się z koronkowej, czteropiętrowej fasady o wysokości 15 m, która wyglądem ma przypominać mukut – koronę hinduskiego boga Kryszny.

Budynek nazywany jest Pałacem Wiatrów ze względu na lekką konstrukcję oraz panujący we wnętrzach chłód. W fasadzie znajdują się 953 okna. Na parterze i pierwszym piętrze mieszczą się pokoje i krużganki, z których korzystały żony maharadży. Na 3 pozostałych piętrach znajdują się liczne balkony i punkty obserwacyjne. Obecnie w pałacu mieści się Muzeum Archeologiczne. Można w nim znaleźć kolekcję rzeźb i wyrobów rzemieślniczych. Najstarsze eksponaty pochodzą z II w. p.n.e.

Palac Wiatrow, fot.  Anuja Vidhate, pexels.com