Można je spotkać nie tylko na ścianach czy podłogach, ale także na stołach. Blaty wyłożone płytkami ceramicznymi są funkcjonalne, a bywa, że stanowią prawdziwe dzieła sztuki.
Można je spotkać nie tylko na ścianach czy podłogach, ale także na stołach. Blaty wyłożone płytkami ceramicznymi są funkcjonalne, a bywa, że stanowią prawdziwe dzieła sztuki.Wygląd takiego stołu zależy od materiału, z którego został wykonany, oraz – co oczywiste – od gustu właściciela. Inaczej będzie wyglądać drewniana ława piwna w przydrożnym zajeździe, a inaczej kuty w metalu ogrodowy stolik w patio secesyjnej kafejki. Niezależnie jednak od tych subtelnych różnic, zasady dotyczące konstrukcji i wykonania takiego ceramicznego blatu są podobne.
Stabilna podstawa
Przede wszystkim należy zadbać o mocną, stabilną konstrukcję stołu. Dzięki niej nie narazimy ceramicznego blatu na odkształcenia prowadzące do pękania fugi między spoinami, a w konsekwencji także do kruszenia się płytek. Stół musi być solidnie wykonany –wytrzymać ciężar okładziny, na przykład płytek ceramicznych lub kamiennych. Z tych samych powodów, do mocowania płytek i wypełnienia spoin należy użyć materiałów o zwiększonej elastyczności i przyczepności.
Gruntowanie i klejenie
Wykonanie blatu z płytek o standardowych wymiarach nie powinno nastręczać trudności. Blat, przed ich położeniem – niezależnie od materiału, z jakiego jest wykonany – należy pokryć podkładową masą akrylową Atlas Cerplast. Jest to preparat gruntujący i – dzięki zawartości kruszywa – nadający zagruntowanej powierzchni chropowatość, która zwiększa przyczepność zaprawy klejącej. Cerplast rozprowadza się równomiernie wałkiem lub pędzlem. Po około 6 godzinach od nałożenia można przystąpić do klejenia płytek ceramicznych.
Do stołu drewnianego warto zastosować odporną na odkształcenia zaprawę Atlas Plus lub Atlas Bis. Przygotowanie Plusa polega na zmieszaniu suchej mieszanki z wodą w odpowiednich proporcjach i wymieszaniu aż do uzyskania jednolitej konsystencji. Tak przygotowaną zaprawę należy wykorzystać w ciągu 4 godzin. Atlas Bis jest klejem gotowym do bezpośredniego użycia. Po otwarciu wiaderka jego zawartość należy przemieszać w celu wyrównania konsystencji.
Właściwa fuga na właściwym miejscu
Spoinowanie okładziny można rozpocząć nie wcześniej niż po 24 godzinach od przyklejenia płytek. Spoiny należy wypełnić elastyczną, szybkowiążącą zaprawą do fugowania, małonasiąkliwą, odporną na spękania, ścieranie i zabrudzenia. Takim preparatem jest Fuga Atlas Artis z innowacyjnym systemem Color Protect, chroniącym ją przed czynnikami szkodliwymi, co gwarantuje przedłużoną trwałość koloru fugi. Odpowiednio przygotowaną zaprawę wprowadza się głęboko i szczelnie w spoiny za pomocą gumowej pacy. Do czyszczenia płytek – przy użyciu wilgotnej, twardej gąbki o większych porach – można przystąpić po wstępnym związaniu fugi, tj. po około 30 minutach. Trudne do usunięcia pozostałości związanej już zaprawy należy zmyć środkiem Atlas Szop. Krótki czas wiązania Fugi Artis – tylko trzy godziny – umożliwia szybkie zakończenie tego etapu pracy.
Ostatni szlif
Obrzeże stołu można wykończyć przy pomocy listew drewnianych, specjalnych plastikowych flizówek Atlasa lub elastycznego silikonu sanitarnego Atlas Silton S. Jeżeli zdecydujemy się na listwy, trzeba pamiętać o przymocowaniu ich do blatu jeszcze przed przyklejeniem glazury. O ostatecznym wyglądzie stołu świadczy nie tylko jakość jego wykonania, ale także odpowiedni dobór kolorów. Bogata kolorystyka barw Fugi Arstis – 30 kolorów – ułatwi dobranie zaprawy do kolorystyki okładziny. Dodatkowo, w tej samej kolorystyce dostępny jest, wspomniany już, silikon sanitarny.
Jak kleić
W przypadku klejenia płytek ceramicznych na blatach kuchennych, stołach czy parapetach technika klejenia jest standardowa. Należy odpowiednio przygotować podłoże i użyć właściwej zaprawy klejącej. Trzeba pamiętać, że większość zapraw zachowuje swoje właściwości klejące około 30 minut. W tym czasie należy przykleić i ewentualnie skorygować położenie płytek. Ozdobienie stolika mozaiką polega na docięciu płytek specjalnymi szczypcami, posmarowaniu osobno każdego elementu zaprawą i przyklejeniu do blatu. Jest to praca dość żmudna, ale satysfakcja z końcowego efektu warta jest tego wysiłku.
Czy ten artykuł był dla Ciebie interesujący?
Komentarze (0)
Pokaż wszystkie komentarze (0)