Za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione m.in. na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego.
Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe, począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Poprzedzenie wyrażenia cele mieszkaniowe przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania wyżej wymienionego zwolnienia i dopisując ten przymiotnik, podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych” rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową.
Ustawa nie ogranicza prawa do zwolnienia co do liczby posiadanych nieruchomości, jednakże wyraźnie wskazuje, że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych nieruchomości, które faktycznie służą zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik.
Za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Przez remont należy rozumieć prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego, takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.” Odnośnie natomiast określenia pojęcia modernizacja oznacza – unowocześnienie czegoś przez wymianę starych elementów na nowe lub wprowadzenie nowych form działania.
W związku z tym wskazać należy, że nie będą stanowić wydatku na własne cele mieszkaniowe: zakup kuchenki gazowo-elektrycznej wraz z obudową tej kuchenki (płyty) oraz zabudowa trwała, która jest na stałe przymocowana do danego pomieszczenia. Wydatki te związane są bowiem z wyposażeniem lokali mieszkalnych w sprzęt AGD i meble i jako takie nie mogą być traktowane na równi z wydatkami związanymi z remontem ani modernizacją. Umeblowanie, nawet to w trwałej zabudowie, nie może być podstawą do zastosowania ulgi w odniesieniu do tych wydatków, bowiem jest to jedynie element wyposażenia mieszkania, zatem nie ma charakteru prac budowlanych. Wydatkiem na własne cele mieszkaniowe nie będzie również wydatek poniesiony na roboty konserwacyjne, bowiem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji.
Wydatkami na własne cele mieszkaniowe będą wydatki na zakup i ułożenie paneli i płytek ceramicznych, zakup i montaż drzwi zewnętrznych i wewnętrznych oraz wykonanie przyłącza np. wody. Za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się też wydatki poniesione na tzw. biały montaż (m.in. umywalka, wanna, prysznic, baterie), ponieważ stanowią one część instalacji wodno-kanalizacyjnej. Nie jest to sprzęt gospodarstwa domowego będący elementem wyposażenia mieszkania ani mebel. Nie można utożsamiać elementów białego montażu z umeblowaniem w trwałej zabudowie.
interpretacja indywidualna z dnia 08 września 2017 r. sygn.akt 0111-KDIB2-2.4011.159.2017.2.BF
Czy ten artykuł był dla Ciebie interesujący?
Komentarze (0)
Pokaż wszystkie komentarze (0)