W przepisach regulujących sprzedaż mieszkań zakładowych pojawił się chaos. Niewielu uprawnionych wie, że przepisy pozwalają na złożenie w administracji lokali odpowiedniego wniosku o wykup mieszkania, nie czekając na odpowiednią informację ze strony zakładu pracy.
W przepisach regulujących sprzedaż mieszkań zakładowych pojawił się chaos. Niewielu uprawnionych wie, że przepisy pozwalają na złożenie w administracji lokali odpowiedniego wniosku o wykup mieszkania, nie czekając na odpowiednią informację ze strony zakładu pracy.
Określenie podmiotów, których sprzedaż mieszkań podlega zasadom wymienionym w ustawie z 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa, ma doniosłe znaczenie z uwagi na fakt, że tylko mieszkania stanowiące ich własność mogą być zbywane po preferencyjnych cenach i na odpowiednich zasadach. Mimo podziału lub zbycia niektórych podmiotów wskazanych w ustawie, uprawnieni nie tracą swojego prawa. Pominięcie przepisów tej ustawy skutkować będzie nieważnością podpisanych umów sprzedaży mieszkań.
Uprawnieni mogą wykupić mieszkanie zakładowe tylko w sytuacji, gdy nie zostało ono wcześniej nieodpłatnie przekazane gminie lub spółdzielni mieszkaniowej przez przedsiębiorstwo państwowe, a jeżeli są najemcami, tylko wtedy, jeśli podpisali ważną umowę przed 12 listopada 1994 r. Umowy na czas oznaczony zawarte po tym okresie nie uprawniają do wykupu mieszkania zakładowego z bonifikatą. Ważnym terminem jest tu okres 3 miesięcy na podjęcie decyzji o wykupie mieszkania, liczonych od momentu doręczenia zawiadomienia o zamiarze sprzedaży lokalu uprawnionemu. Osoby te mogą zmienić status swojego mieszkania i stać się jego właścicielami.
W przypadku śmierci pracownika lub byłego pracownika prawo to przysługuje zamieszkującym z nim w chwili śmierci małżonkowi, zstępnemu, wstępnemu, pełnoletniemu rodzeństwu, osobie go przysposabiającej lub przez niego przysposobionej, a także osobie pozostającej z nim we wspólnym gospodarstwie domowym. Z uprawnienia do wykupu ma prawo także skorzystać niebędący pracownikiem najemca legitymujący się umową najmu zawartą na czas nieoznaczony. Wysokość ceny mieszkania zakładowego uzależniona jest od stażu pracy w danym przedsiębiorstwie lub czasu najmu mieszkania, w przypadku gdy najemca nie jest lub nie objął mieszkania w związku z wykonywaniem stosunku pracy. Długość stażu pracy u danego pracodawcy nie może prowadzić do tego, że uwłaszczenie nastąpi za darmo. Cenę wyjściową nieruchomości stanowi jej wartość rynkowa ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego. Cena ta zostanie pomniejszona o 6 proc. za każdy rok pracy u podmiotu zbywającego mieszkania, lub 3 proc. za każdy rok najmu mieszkania w sytuacji, gdy najemca nie jest równocześnie pracownikiem.
Jeżeli uprawnionym do wykupu mieszkania są członkowie rodziny zmarłego pracownika lub inne osoby mu bliskie, które zamieszkiwały z nim w chwili jego śmierci, zasadą jest, że cenę wykupu pomniejsza się o okres, przez który osoby te lokal wynajmowały. Osoby te mają prawo złożyć wniosek o zaliczenie okresu pracy lub najmu mieszkania przez zmarłego, jeżeli stwarza to możliwość większego upustu cenowego. Łączna obniżka przy wykupie mieszkania nie może przekroczyć 95 proc. jego wartości rynkowej. Tym samym najniższa cena, za jaką można nabyć mieszkanie, to 5 proc. jego wartości rynkowej.
Źródło: KRN.pl | 2009-04-22
Czy ten artykuł był dla Ciebie interesujący?
powrót do listy artykułów
Komentarze (0)
Pokaż wszystkie komentarze (0)