Mozaika na ścianie

Płytki mozaikowe, choć nie tanie, cieszą się coraz większym powodzeniem. Ich niewątpliwą zaletą jest łatwość układania na łukach, np. na filarach, czy obudowach wanien. Płytki zazwyczaj są wykonane z ceramiki, szkła lub marmuru.

Płytki mozaikowe to małe, kolorowe kwadraciki o boku od 1 cm do 3 cm, połączone ze sobą siatką plastikową lub specjalnym papierem. Sprzedawane są w „plastrach” o różnych wymiarach. I tak np. płytka 30 x 30 cm składa się z 81 kwadracików wielkości 3 x 3 cm. Są także mozaiki o wiele bardziej fantazyjne, gdzie maleńkie elementy mają różne kształty, a całość przedstawia motywy roślinne, figury, czy całe sceny.

Przed przystąpieniem do układania mozaiki warto zaplanować jej rozmieszczenie tak, aby w miejscach „strategicznych” widoczna była cała umieszczona na niej kompozycja, natomiast wszelkie docięcia płytek znajdowały się na uboczu. Mozaikę układa się tak samo, jak glazurę. Praca wymaga jednak szczególnej staranności. Na pewno dużym ułatwieniem będzie zamontowanie na ścianie prostej i gładkiej łaty drewnianej lub aluminiowej przed ułożeniem pierwszego arkusza płytek. Pamiętać należy o tym, by dokładnie ustalić poziom i uwzględnić szerokość spoin między poszczególnymi arkuszami.

Podstawową czynnością powinno być jednak przygotowanie podłoża pod płytki. Musi być ono bardzo równe i stabilne, w wypadku chłonności należy zagruntować je emulsją Uni-Grunt. Niewielkie nierówności ściany, do 5 mm, należy zlikwidować, stosując zaprawę klejową. W wypadku większych ubytków należy użyć zaprawy wyrównującej. W zależności od rodzaju płytek i podłoża dobieramy odpowiedni klej. I tak zaprawa klejowa najbardziej nadaje się do mocowania płytek na typowych podłożach mineralnych, takich jak: tradycyjne tynki cementowe czy nieotynkowane mury z cegieł i gazobetonu. Do przyklejenia mozaiki na płyty gipsowo-kartonowe najlepsza jest zaprawa o zwiększonej elastyczności i przyczepności Atlas Plus lub Atlas Bis. Mozaikę marmurową warto natomiast przykleić do ściany zaprawą klejącą Atlas Karo. Przy jej użyciu nie występują przebarwienia okładziny, powodowane obecnością w zaprawie tradycyjnego szarego cementu.

Przygotowanie zaprawy klejącej polega na wsypaniu jej do wody i ręcznym (bądź mechanicznym) wymieszaniu. Po upływie 5 minut i ponownym wymieszaniu można przystąpić do układania płytek. Po rozprowadzeniu pacą zębatą zaprawy po podłożu, należy przyłożyć doń arkusz mozaiki, lekko przycisnąć rękoma, a potem mocniej docisnąć łatą, zarówno w pionie, poziomie, jak i po przekątnych arkusza. Dzięki dociskaniu łatą, cały arkusz przyklei się równomiernie, bez wgłębiania poszczególnych elementów.

Kolejnym etapem jest wypełnienie spoin między detalami, czyli fugowanie. Przygotowanie tej masy polega na wsypaniu suchej mieszanki do wody i wymieszaniu, aż do uzyskania jednolitej barwy i konsystencji. Zaprawę do fugowania Atlas wąską (o szer. 2-6 mm) wprowadza się głęboko w spoiny przy pomocy gumowej pacy lub szpachelki. Aby zachować optymalne warunki wiązania, należy przez kilka dni utrzymywać fugi lekko wilgotne. Miejsca, w których stykają się różne powierzchnie, np. krawędzie ścian, połączenia ścian z posadzką oraz spoiny przy urządzeniach sanitarnych warto wypełnić uszczelniaczem silikonowym Atlas Silton S. Każdemu z czterdziestu kolorów silikonu odpowiada identyczna paleta barw wąskiej fugi Atlas.

Czy ten artykuł był dla Ciebie interesujący?