ArtykułyLegalizacja samowoli budowlanych nie wymusza już na inwestorach składania oświadczeń, które określają prawo do dysponowania daną nieruchomością w celach budowlanych.
Legalizacja samowoli budowlanych nie wymusza już na inwestorach składania oświadczeń, które określają prawo do dysponowania daną nieruchomością w celach budowlanych. Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10.01.2011 stała się podstawą takiego ułatwienia dla inwestorów.
Podjęcie działań na rzecz ustawy postulował rzecznik praw obywatelskich. Dzięki nowym ustaleniom zostanie jasno określona kwestia dotycząca prawomocnych działań inspektora nadzoru budowlanego. Do tej pory nie było wiadomo czy inspektor ma prawo żądać od inwestora złożenia oświadczenia o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Art. 51 ust. 1 pkt 2 prawa budowlanego mówi, że inspektor nadzoru budowlanego określa termin wykonania robót oraz ich zgodność z prawem jednocześnie nakładając obowiązek wykonania odpowiednich czynności. Legalizacja prac remontowo-budowlanych wymaga tego przepisu. Z kolei lista tych prac jest zawarta w art. 50 ust. prawa budowlanego. Umieszczono w nim: roboty budowlane (wymagają pozwolenia lub zgłoszenia), nie będące budową, a jedynie: przebudową, montażem, remontem, rozbiórką obiektu budowlanego, wykonaniem remontu obiektu wpisanego do rejestru zabytków bez pozwolenia na budowę.
W powyższych przypadkach, powiatowy inspektor nadzoru budowlanego wydaje postanowienie o wstrzymaniu dalszych prac. Taka decyzja jest ważna tylko przez okres dwóch miesięcy. Podczas tego okresu inspektor musi podjąć decyzję co do dalszego postępowania. Jeżeli uzna, że podjęte prace można zalegalizować stosuje wtedy art. 51 ust. 1 pkt 2.
Wyrok Najwyższego Sądu Administracyjnego z dnia 9 kwietnie 2009 określił, że art. 51 prawa budowlanego nie wiąże do wydania na jego podstawie decyzji dającej możliwość legalizacji robót budowlanych z prawem inwestora do terenu.
Drugi w kolejności wyrok z 17 czerwca 2009 uznał, że analiza art. 51 prawa budowlanego, także w postępowaniu naprawczym prowadzonym w trybie tego przepisu, skłania do wniosku, że konieczne jest sprawdzenie, czy inwestor ma prawo do dysponowania nieruchomością.
Naczelny Sąd Administracyjny podjął decyzję, że nadzór budowlany nie ma podstaw, by żądać złożenia oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Art. 51 ust. 1 pkt 2 jest czytelny według Najwyższego Sądu Administracyjnego i nie powinien budzić wątpliwości interpretacyjnych. Stosowany jest bowiem w wypadkach postępowań naprawczych w sytuacjach wymienionych w art. 50.
Źródło: KRN.pl | 2011-01-11
Czy ten artykuł był dla Ciebie interesujący?
Komentarze (0)
Pokaż wszystkie komentarze (0)