Klej niejedno ma imię

Nie ma jednego kleju, który nadawałby się do wszystkiego. Inny klej będzie potrzebny przy wykańczaniu ścian betonowych, inny przy przyklejaniu płytek marmurowych, a jeszcze inny przy układaniu terakoty na podłodze z zainstalowanym ogrzewaniem podłogowym. Jeśli wybierzemy właściwy, ułatwimy sobie pracę, oszczędzimy pieniądze i – co najważniejsze – uzyskamy gwarancję skutecznego i trwałego zamocowania płytek.

Zaprawy klejące do okładzin ceramicznych, zwane popularnie klejami, produkowane są zazwyczaj w postaci suchych mieszanek. Dopiero poprzez dodanie odpowiedniej ilości wody tworzy się masę klejącą, dzięki której można zamocować płytkę. Chemia budowlana oferuje również gotowe kleje do płytek nie wymagające mieszania z wodą. W odniesieniu do wszystkich obowiązuje ta sama zasada: zaprawy klejące należy dobierać odpowiednio do rodzaju podłoża, płytek i warunków eksploatacji.

Zaprawa klejowa Atlas przeznaczona jest do mocowania płytek na typowych podłożach mineralnych, takich jak: tynki tradycyjne cementowe, nieotynkowane mury z cegieł, podłogowe podkłady betonowe itp. Można jej także użyć na podłożach z płyt gipsowo-kartonowych oraz na powierzchni starej glazury, ale wówczas trzeba dodać do zaprawy emulsji elastycznej Atlas, która zwiększy przyczepność kleju do podłoża. Zaprawa klejowa nadaje się także do murowania i wyrównywania powierzchni. Stosuje się ją zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków. Grubość warstwy zaprawy klejowej naniesionej na podłoże powinna zamykać się w przedziale 2-5 mm.

Zaprawa Atlas Inter, do stosowania tylko we wnętrzach, to najtańszy z klejów Atlasa. Można przyklejać nią ścienne i podłogowe płytki ceramiczne na typowych podłożach mineralnych. Maksymalna grubość warstwy kleju wynosi 5 mm.

Zaprawa klejąca Atlas Plus jest klejem o podwyższonej elastyczności i przyczepności. Sprawdza się niemalże wszędzie. Nadaje się na typowe podłoża mineralne, na płyty gipsowo-kartonowe, jastrychy anhydrytowe, asfalt, na starą dobrze się trzymającą okładzinę ceramiczną, na podłoża drewnopochodne. Zaprawa ta jest szczególnie polecana do układania płytek ceramicznych na tarasach, balkonach i na podkładach wykonanych w systemie ogrzewania podłogowego. Można jej używać wewnątrz i na zewnątrz, kładąc warstwę o grubości od 2 do 5 mm.

Zaprawa klejąca Atlas Cal N jest upłynnioną średniowarstwową zaprawą klejącą do mocowania płytek podłogowych zarówno w pomieszczeniach, jak i na zewnątrz. Dzięki zawartości dodatków uszlachetniających odznacza się dobrą przyczepnością do podłoży różnego rodzaju. W porównaniu z pozostałymi zaprawami klejącymi, Atlas Cal N charakteryzuje większa grubość warstwy sklejenia – nawet do 2 cm. Dlatego też polecany jest wówczas, gdy na podłożu występują większe nierówności lub gdy trzeba równomiernie „podnieść” poziom podłogi, aby np. na jednej wysokości połączyć płytki z parkietem. Co więcej, idealnie nadaje się do przyklejania płytek wielkoformatowych.

Zaprawa klejąca do płytek gresowych Atlas to klej dostosowany specjalnie do tego rodzaju płytek. Produkowany jest na bazie białego cementu, dzięki czemu nie powoduje odbarwień płytek. Zaprawę tę stosuje się na ścianach i podłogach betonowych, jastrychach cementowych i anhydrytowych, a także w systemach ogrzewania podłogowego. Jest ona skuteczna zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku.

Zaprawa klejąca Atlas Karo znajduje zastosowanie przy wykonywaniu okładzin z marmurów naturalnych i syntetycznych. Można ją nanosić w warstwie od 2 do 5 mm. Jest mrozo- i wodoodporna. Przy jej użyciu, w wypadku przyklejania nasiąkliwych płytek, np. marmurowych, nie występują przebarwienia powodowane obecnością tradycyjnego szarego cementu.

Klej dyspersyjny Atlas Bis produkowany jest w postaci gotowej do użycia pasty. Nadaje się do przyklejania ściennych płytek ceramicznych, kasetonów styropianowych, elementów z kamienia naturalnego. Polecany jest zwłaszcza na podłoża drewnopochodne, ale doskonale sprawdza się również na tradycyjnych podłożach mineralnych lub płytach gipsowo-kartonowych. Zakres stosowania kleju ograniczony jest do ścian wewnątrz pomieszczeń, natomiast grubość warstwy zaprawy powinna wynosić od 2 do 8 mm.

Powyższy podział zapraw decyduje nie tylko o ich przeznaczeniu, ale również o cenie. Z reguły im lepsze parametry ma klej, tym więcej za niego zapłacimy. Przede wszystkim chodzi tu o parametry związane z elastycznością i przyczepnością. Dlatego, zanim zdecydujemy się na stosowanie któregoś z klejów, zapoznajmy się z informacjami producenta umieszczonymi na opakowaniu. Jeżeli wydają się nam niewystarczające, najlepiej poprosić (sprzedawcę lub producenta) o kartę techniczną wyrobu. Informacje zawarte na opakowaniu lub w karcie technicznej powinny określać: rodzaj okładziny, którą można przyklejać tą zaprawą, podłoże, na którym można ją stosować, właściwości zaprawy, takie jak mrozo- i wodoodporność, główne jej składniki, sposób przygotowania kleju (ilość wody na 1 kg suchej mieszanki) i sposób nakładania go na podłoże. Nie mniej ważne informacje to: zużycie materiału, zalecana grubość warstwy sklejenia i data produkcji.

Dobry wybór zaprawy to połowa sukcesu. Nie mniej ważne są jednak prace przygotowawcze i wykończeniowe. Warto o tym pomyśleć przed przystąpieniem do pracy. Zaoszczędzi to nam i fachowcowi straty czasu na nieplanowane wizyty w sklepach i ewentualne poprawki. Aby uniknąć tego typu niespodzianek, warto skorzystać z kompleksowych systemów: systemu Atlas Komplet do układania płytek ceramicznych oraz systemu Atlas Woder E do uszczelniania podłoża w miejscach o podwyższonej wilgotności. W skład systemu Atlas Komplet wchodzą wszystkie materiały niezbędne do trwałego umocowania płytek, ich wykończenia, pielęgnacji i ochrony. Składa się on zatem z siedmiu rodzajów klejów (oczywiście do wyboru), dwóch zapraw do fugowania: wąskiej (spoina od 2 do 6 mm) w 40 kolorach i szerokiej (spoina od 4 do 16 mm) w 7 kolorach, silikonu Atlas Silton S, tworzącego elastyczną spoinę (w 40 kolorach, odpowiadających barwom fug wąskich), listew wykończeniowych z aluminium i PCV. Zestaw ten uzupełniają: emulsja gruntująca Atlas Uni-Grunt, płyny czyszczące do płytek Atlas Szop i Atlas Szop 2000 oraz środek służący do ochrony powierzchni nieszkliwionych Atlas Delfin. Na system Atlas Woder E, do uszczelniania porowatych podłoży mineralnych i ścian wykończonych płytami gipsowo-kartonowymi, składa się natomiast płynna folia elastyczna wraz z akcesoriami takimi jak narożniki wewnętrzne i zewnętrzne do elastycznego i wodoszczelnego przykrywania naroży w kuchni czy w łazience, pierścień przypodłogowy do uszczelniania kratki ściekowej w podłodze pod okładziną ceramiczną oraz pierścienie ścienne, uszczelniające powierzchnie w okolicy baterii.

Przed przystąpieniem do klejenia płytek należy odpowiednio przygotować podłoże. Najpierw trzeba pozbyć się wszystkich elementów mogących osłabić przyczepność zaprawy klejącej. Należy oczyścić je z kurzu, brudu, resztek farb, a także wszelkich innych luźnych i słabo przylegających zanieczyszczeń. Wszystkie „głuche” elementy podłoża trzeba skuć. Występujące rysy i ubytki należy mechanicznie poszerzyć i wypełnić np. zaprawą wyrównującą Atlas. Podłoże chłonne gruntujemy emulsją Atlas Uni-Grunt, natomiast podłoża o słabej przyczepności pokrywamy masą Atlas Cerplast. Ściany i podłogi w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności należy pokryć folią elastyczną Atlas Woder E w dwóch warstwach.. Drugą warstwę folii nanosi się po trzech godzinach od położenia pierwszej, po zamontowaniu uszczelniających taśm i kołnierzy.

Przygotowanie zaprawy klejącej polega na wsypaniu zaprawy do wody i ręcznym (bądź mechanicznym) jej wymieszaniu. Po upływie 5 minut i ponownym wymieszaniu można przystąpić do układania płytek. Po rozprowadzeniu pacą zębatą zaprawy po podłożu należy przyłożyć doń płytkę i mocno ją docisnąć. Na skorygowanie położenia płytki mamy około 10 minut od jej przyklejenia. Kolejnym etapem jest wypełnienie spoin między przyklejonymi płytkami, czyli fugowanie. Przygotowanie tej masy również polega na wsypaniu suchej mieszanki do wody i ręcznym (bądź mechanicznym) wymieszaniu, aż do uzyskania jednolitej barwy i konsystencji. Tak przygotowaną masę wprowadzamy głęboko w spoiny przy pomocy gumowej pacy lub szpachelki. Aby zachować optymalne warunki wiązania, należy przez kilka dni utrzymywać fugi lekko wilgotne.

Płytki ceramiczne spoinować można na dwa sposoby: używając zaprawy do fugowania lub stosując odpowiedni silikon. Jeśli spoina ma być elastyczna – czyli wszędzie tam, gdzie wymagane jest zmniejszenie naprężeń, np. w narożach ścian, na styku ścian z podłogą, oraz tam, gdzie konieczne jest dokładne wypełnienie szczelin wokół wanien, brodzików, umywalek itp. – zastosować należy silikon. Dla końcowego efektu ważne jest, by silikon był w tym samym kolorze co zaprawa do fugowania. Każdemu z czterdziestu kolorów wąskiej fugi Atlas (spoiny o szer. 2-6 mm) odpowiada kolor silikonu Atlas Silton S.

Końcowe prace przy układaniu płytek polegają na oczyszczeniu ich powierzchni oraz jej zabezpieczeniu. Do usunięcia pozostałości po zaprawach cementowych lub wapiennych służy Atlas Szop. Resztki farb emulsyjnych lub emulsji gruntujących usuwa Atlas Szop 2000. Płytki nieszkliwione warto po dwóch tygodniach od spoinowania zabezpieczyć bezbarwną emulsją Atlas Delfin. Nadaje ona płytkom delikatny połysk, tworzy powłokę ochronną przed zabrudzeniami, ma właściwości antypoślizgowe.

Płytki ceramiczne stanowią ciekawe wykończenie wnętrza. Właściwy dobór klejów i fachowe ich ułożenie gwarantują właściwy efekt końcowy na wiele lat. By go nie zepsuć, warto przed wybraniem rodzaju zaprawy klejącej skorzystać z bezpłatnej porady, której udzieli doradca techniczny jej producenta.

Czy ten artykuł był dla Ciebie interesujący?