Jak ulżyć podłodze

Podłoga to ważny element konstrukcji każdego budynku, jak żaden inny, narażony bezpośrednio na różnorakie i intensywne obciążenia w trakcie użytkowania. Zarówno statyczne – ze względu na ciężar mebli i innych stojących na niej przedmiotów – jak i obciążenia dynamiczne, wywołane ruchem osób, pojazdów itp. Podłoga powinna być zatem nie do zdarcia.
Każda podłoga opiera się na odpowiednim podłożu, którego zadaniem jest przejęcie wszystkich działających na nią obciążeń i – pośrednio lub bezpośrednio – przeniesienie ich na grunt.
Podłożem pod podłogę może być: grunt, podłoże betonowe na gruncie (występuje w pomieszczeniach niepodpiwniczonych i piwnicznych) bądź konstrukcja stropu.

Izolacje
Kolejną warstwę stanowi izolacja oddzielająca podłogę od szkodliwego wpływu napierającej na nią wilgoci, np. od podciągania kapilarnego wody gruntowej w pomieszczeniach niepodpiwniczonych – czyli izolacja przeciwwilgociowa. W przypadku podłóg znajdujących się nad tzw. pomieszczeniami mokrymi (kuchniami, łazienkami bądź pralniami) stosuje się izolację paroszczelną, chroniącą przed przenikaniem pary wodnej. W zależności od rodzaju występującej w pomieszczeniach wilgoci, wykonuje się warstwy izolacyjne jedno- lub kilkuwarstwowe. Jako materiał izolujący stosuje się zazwyczaj folię polietylenową (PE) lub poliuretanową (PU) – jedną warstwę grubości 0,1 mm – papier powlekany tworzywem sztucznym lub nasączony bitumem, warstwy papy asfaltowej na lepiku lub powłoki z mas asfaltowych. W pomieszczeniach szczególnie narażonych na działanie wilgoci naroża na całym obwodzie ścian izolujemy taśmami uszczelniającymi, całą powierzchnię zaś dwukrotnie malujemy elastyczną wodoszczelną folią w płynie.
W budynkach mieszkalnych szczególną uwagę należy zwrócić na izolacje termiczne (cieplne) i akustyczne (przeciwdźwiękowe). Izolację termiczną wykonuje się w przypadku, gdy zachodzi konieczność ochrony przegród poziomych budynku przed stratami ciepła i oziębianiem się podłóg. Izolację akustyczną wykonuje się celem poprawy dźwiękochłonności podłogi, np. na stropach międzypiętrowych o lżejszej konstrukcji. Jako tego rodzaju izolacje stosuje się zwykle jeden rodzaj materiałów o lekkiej i porowatej strukturze – odpowiednia odmiana styropianu (zwyczajny nie sprawdzi się jako izolacja akustyczna), płyty z wełny mineralnej; mogą to być też płyty pilśniowe porowate, płyty i maty z włókien szklanych, wiórowo-cementowe, trociny, wióry itp. Grubość płyt stosowanych do izolacji akustycznej waha się od 30 do 50 mm.
Izolację termiczną (lub akustyczną) należy zabezpieczyć przed zawilgoceniem zawartą w świeżej zaprawie wodą, która może spowodować pogorszenie właściwości izolacyjnych. Jako warstwę ochronną stosuje się najczęściej jedną warstwę folii PE grubości 0,1 mm lub warstwę papieru powlekanego tworzywem sztucznym.

Robimy podkład
Kluczową rolę w przypadku podłogi pełni podkład podłogowy. To dzięki niemu powierzchnia podłogi jest nośna (zdolna wytrzymać należyte obciążenia), w pełni równa i całkowicie pozioma. Chroni on również przed uszkodzeniem opisane już izolacje. W konstrukcji podłóg z ogrzewaniem podłogowym wodnym lub elektrycznym stanowi też nośnik instalacji grzewczej (jako tzw. płyta grzewcza).
Najczęściej mamy do czynienia z podkładami wylewanymi (wylewkami) – anhydrytowymi (z rozrobionej zaprawy anhydrytowej), cementowymi bądź cementowymi z dodatkiem żywic syntetycznych.
Drugą kategorią są podkłady suche: deski lub różnego rodzaju płyty: wiórowe, gipsowo-kartonowe, gipsowo-włóknowe i cementowo-włóknowe. Najczęściej stosuje się suche podkłady z płyt gipsowo-kartonowych oraz gipsowo-włóknowych o grubości 12,5 mm. Takie podkłady stanowią mniejsze obciążenie dla stropów niż wylewki. Nadają się zarówno na podłoże drewniane (na legary), jak i na betonowe. Umożliwiają położenie każdego rodzaju posadzki. Dla zapewnienia stabilności podłogi płyty układa się w dwóch warstwach. Można też zaopatrzyć się w gotowe płyty podwójne). W pomieszczeniach narażonych na bardzo duże obciążenia, np. w kuchni, można położyć nawet trzy warstwy. Dostępne są też płyty gipsowo-włóknowe z przyklejoną od spodu warstwą materiału izolacyjnego – wełny mineralnej lub polistyrenu.
Wylewki, jak już powiedzieliśmy, najwygodniej przygotować, stosując gotowe suche zaprawy (do wymieszania z wodą). Przydadzą się tu zaprawy Atlas Sam, charakteryzuje je bowiem zdolność do samopoziomowania, co zapewni samoistne wyrównanie podłogi. Można wylewać je mechanicznie, a na małych obszarach (tzw. polach technologicznych) możliwe jest wyrabianie i wylewanie ręcznie.

Ostatnie szlify i szybka pomoc
W celu dokładnego wygładzenia powierzchni podkładu podłogowego wykonuje się warstwę wygładzającą. Konieczna jest ona pod wykładziny cienkowarstwowe, służy też poprawie parametrów wytrzymałościowych powierzchni podkładu. Wykonanie jej jest przeważnie niezbędne w przypadku podkładów tradycyjnych – z betonu lub zaprawy cementowej. W przypadku podkładów podłogowych z mas samopoziomujących warstwa ta raczej nie jest wymagana. Do jej wykonania służą zaprawy cementowe (np. Atlas Terplan N lub Atlas Terplan R) lub masy szpachlowe na bazie gipsu wolnowiążącego, zazwyczaj ze zdolnością do samopoziomowania. Zaprawy Terplan, stanowiące mieszankę spoiw mineralnych, wypełniaczy i modyfikatorów nowej generacji, umożliwiają ręczne lub maszynowe (Terplan R) wyrównywanie istniejącego podłoża pod wykładziny podłogowe, dywanowe, parkiet, panele podłogowe, terakotę, kamień i pod naturalny marmur. Pozwalają na szybkie i łatwe położenie dość cienkiej, nawet 2 mm warstwy.
Gdy wymagana jest szybka naprawa podłoża z betonu lub żelbetu należy zastosować zaprawę szybkotwardniejącą. Bezpośrednio przed jej użyciem podłoże oczyszczamy, zwilżamy wodą i nanosimy na nie warstwę kontaktową, która umożliwi połączenie cienkiej warstwy z istniejącym podłożem. Warstwę kontaktową uzyskamy poprzez rozrobienie 10 kg Ten-10 z 1,8 l wody oraz 0,9 l Emulsji Elastycznej. Właściwą warstwę zaprawy nakładamy metodą „mokre na mokre” bezpośrednio po nałożeniu warstwy kontaktowej. Po trzech godzinach możemy już swobodnie chodzić po tej podłodze.
Bywa, że w jakimś pomieszczeniu gospodarczym mamy do czynienia z podłogą cementową wymagającą naprawy. Tu użyteczna jest Posadzka Cementowa Atlas, gotowa sucha masa, wymagająca jedynie zmieszania z wodą. Można ją wylać łatwo i szybko, a cechuje ją duża wytrzymałość. Dzięki temu dobrze nadaje się do wzmacniania już istniejących podłóg.

Posadzka
Na co dzień raczej utożsamia się podłogę z jej wierzchnią warstwą – posadzką. Posadzka to element podłogi poddawany bezpośrednio wszystkim obciążeniom stałym i zmiennym, występującym w pomieszczeniu. Nie ulega więc wątpliwości, że przy wykonywaniu posadzki należy mieć na względzie zarówno jej wygląd, jak i przeznaczenie użytkowe pomieszczeń.
Posadzki najczęściej wykonywane są:

• z materiałów naturalnych: parkiety, deszczułki, deski jednorodne i warstwowo klejone, wykładziny z korka i kauczuku naturalnego, panele podłogowe itp.
• z tworzyw sztucznych: posadzki i wykładziny z PCW, wykładziny dywanowe, gumowe, z kauczuku syntetycznego, a także bezspoinowe z kompozycji żywiczno-mineralnych, poliuretanowych itp.
• z materiałów mineralnych: posadzki z płytek kamionkowych (terakotowych), posadzki z płytek i cegieł klinkierowych, posadzki kamienne i lastrykowe, z zaprawy cementowej, betonu itp.

Czy ten artykuł był dla Ciebie interesujący?