Domowe sposoby na oryginalne detale

Dzięki samodzielnie zaprojektowanym i wykonanym ozdobnym dodatkom, wnętrza mieszkania zyskują indywidualny charakter.

Aranżacja wnętrza w taki sposób, który pozwoli zarazem oddać osobowość mieszkańców, uczynić pomieszczenia funkcjonalnymi, a także zapewnić poczucie komfortu i wygody nie jest zadaniem łatwym. Wielu właścicieli domów bądź mieszkań decyduje się skorzystać ze sprawdzonych rozwiązań i dostępnych wzorów mebli oraz innych przedmiotów. Sięgają po elementy wyróżniające odpowiadający im styl architektury wnętrz, równie często decydują się po prostu na wybór i układ mebli zaprezentowany w katalogu. Dodatkową inspiracją są również aranżacje podpatrzone u rodziny czy przyjaciół. Wnętrza urządzone według powyższych kryteriów mogą spełnić oczekiwania lokatorów, być w równej mierze funkcjonalne co estetyczne. Jedynym mankamentem takich aranżacji może okazać się brak oryginalności zastosowanych rozwiązań. Najprostszym sposobem uniknięcia tej sytuacji jest przygotowanie dodatków, dzięki którym pomieszczenia zyskają indywidualny charakter. Wykonanie elementów dekoracyjnych, które wzbogacą aranżację wnętrz, nie musi wymagać dużych nakładów finansowych. Warto zapoznać się z technikami różnego rodzaju rękodzieła: decoupage, patchwork oraz marmurkowania.

Decoupage

Popularną metodą ozdabiania starych mebli i innych przedmiotów jest decoupage. Posługując się tą techniką, można wykonać oryginalne elementy, takie jak pudełka, doniczki, wazony, ramki, talerze czy inne ozdobne dodatki do mieszkania. Współczesne interpretowanie założeń tej sztuki nie różni się znacznie od jej pierwotnego przeznaczenia. Od XVII stulecia w Europie zaobserwowano wpływ chińskiej estetyki na wygląd ówczesnych dworów czy gospodarstw domowych. Decoupage jako jeden z przejawów zainteresowania orientem najsilniej oddziaływał na codzienne otoczenie przedstawicieli ubogich warstw społeczeństwa. Z tego powodu tę technikę zaczęto określać mianem l'arte del povero, czyli sztuki biedoty. Współcześnie nie jest wyznacznikiem statusu społecznego, a raczej kreatywności i wyczucia artystycznego. Decoupage to rodzaj sztuki użytkowej, często określanej „serwetkową” ze względu na to, że polega na wycinaniu motywów przedstawianych na papierowych serwetkach. Do wykonania dodatków techniką decoupage nie potrzeba zatem drogich materiałów. Zaletą tego rozwiązania jest możliwość wykorzystania elementów, które mamy w zasięgu ręki: serwetek, papieru, szklanych butelek, różnego rodzaju obrazków, kwiatów czy kolorowych liści. Po wybraniu i dokładnym wycięciu interesującego motywu należy nakleić go na przedmiot i kilkukrotnie pokryć warstwą lakieru. Rezultatem tego działania jest zespolenie serwetki z fakturą ozdabianego elementu, a tym samym stworzenie złudzenia ręcznego malowidła. Przedmioty przygotowane w ten sposób są bardzo efektowne. Niekiedy wydają się przypominać te znalezione na targach staroci.

Bardziej zaawansowani miłośnicy tej techniki przemysłu artystycznego mogą również próbować przekształcać zewnętrzną warstwę struktury ścian, pudełek, szaf lub innych mebli, by osiągnąć np.; efekt popękanej powierzchni. W tym przypadku konieczne będzie użycie dwóch kolorów emalii akrylowej – im bardziej kontrastowe odcienie, tym lepiej, i zainwestowanie w specjalistyczny lakier Krakelierlack, który pozwala stworzyć złudzenie starzenia się materiału udekorowanego techniką decoupage. W zależności od doboru lakierów i kleju efekty pracy będą inne, dlatego każdy dodatek przygotowany w ten sposób może być niepowtarzalny i na tyle wyrazisty, że zwiększy atrakcyjność całego pomieszczenia. Wyeksponowanie w pokojach jednego ozdobnego przedmiotu czy mebla może wystarczyć do nadania wnętrzom oryginalnego charakteru.

 
Patchwork

Decoupage to nie jedyna technika samodzielnego tworzenia ciekawych dodatków do mieszkania. Niewielu środków, ale już nieco większych umiejętności manualnych wymaga tzw. patchwork, czyli metoda polegająca na zszywaniu kawałków materiałów z różnych źródeł w większą całość, w celu uzyskania nowego zaprojektowanego przez siebie wzoru. Początki tej techniki, podobnie jak w przypadku decoupage, mają związek z najbiedniejszą klasą. Polski odpowiednik angielskiego słowa „patch” to „łata”, a zatem pierwsze tego typu prace nie wynikały z pobudek estetycznych, lecz były podyktowane koniecznością naprawy ubrań i brakiem środków na zakup nowych. Gromadzenie niepotrzebnych skrawków, materiałów czy ścinków z czasem stało się specyficzną modą, zwłaszcza w Anglii, Holandii, Kanadzie i USA. Z biegiem lat patchwork zyskał rangę sztuki, szczególnie w dziedzinie architektury wnętrz i designu.

Zszywane fragmenty mogą różnić się kolorem, ale ich kształty powinny być do siebie zbliżone, aby ostatecznie układały się w regularną formę. Z tak pozszywanych tkanin można przygotować obrusy, serwetki, worki do przechowywania drobiazgów, saszetki, koce, narzuty na łóżko czy poszewki na poduszki. Sklepy oferują duży wybór barwnych i nietypowych materiałów. Zakup potrzebnych produktów nie będzie dużym wydatkiem, jeśli skorzystamy z tkanin dostępnych w second handach. W sklepach tego typu często można natrafić na oryginalne i wartościowe materiały. Warto również poszukać potrzebnych skrawków w domu. Patchwork przykuwa uwagę i ociepla wnętrze. To także łatwy sposób na ożywienie dziecięcego pokoju. Wystarczy do przygotowanych tą techniką poduszek doszyć kolejne detale w różnych kształtach i kolorach, by ułożyć z nich zabawną bądź odpowiadającą zainteresowaniom dziecka kompozycję. Patchwork można wykorzystać także podczas przygotowywania nawiązujących do folkloru dodatków - makatek. Dawniej stanowiły one przede wszystkim ozdobę kuchni. Obecnie mogą w oryginalny sposób podkreślić wystrój innych pomieszczeń, przywołać sentyment do ludowej sztuki lub ujawnić dystans i poczucie humoru właścicieli mieszkania. Dobrze sprawdzą się szczególnie w pomieszczeniach urządzonych zgodnie z wyznacznikami stylu rustykalnego.

W swej pierwotnej formie makatki przedstawiały wyhaftowane obrazki z życia codziennego opatrzone aforyzmem lub ironicznym bądź zabawnym komentarzem. W Polsce zaistniały po I wojnie światowej, przywiezione z Niemiec i Holandii. W tym czasie dużą popularnością cieszyły się również w innych krajach europejskich, takich jak Bułgaria, Czechosłowacja oraz Węgry. Do lat 70. XX wieku były dość często spotykanym elementem tradycyjnego wystroju polskich domów. Uzupełnienie nimi aranżacji współczesnych wnętrz będzie zaskakującym pomysłem wzbudzającym zainteresowanie domowników i gości.

Marmurkowanie

Najtrudniejszą ze wspomnianych technik wykonywania ozdobnych detali do mieszkania jest marmurkowanie (w Turcji funkcjonujące pod nazwą ebru), zapoczątkowane w Azji Centralnej, w Europie zaś znane od XVII stulecia. Pracę nad dodatkami musi w tym przypadku poprzedzić dokładne przyswojenie schematu działania, ponieważ ta specyficzna odmiana malarstwa wymaga dużej precyzji. Marmurkowanie polega na nanoszeniu farb na taflę wody, a następnie przenoszeniu na papier powstałego w ten sposób obrazu. Malowidła te można wykorzystać do ozdobienia ścian, regałów lub podłogi. Ich charakterystyczną cechą, oprócz oryginalnych wzorów, jest deseń przypominający marmur. Dodatki przygotowane techniką marmurkowania będą akcentem dobrze komponującym się zwłaszcza z wystrojem wnętrz w stylu orientalnym. Mogą również stanowić oryginalną dekorację każdego innego pokoju.Źródło: KRN.pl | 2013-12-06