Niniejszy wyrok został wydany na tle następującego stanu faktycznego. Rada Miasta podjęła uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wojewoda wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na powyższą uchwałę, wnosząc o stwierdzenie nieważności § 10 zaskarżonej uchwały.

Wojewoda zarzucił zaskarżonym przepisom uchwały rażące naruszenie art. 15 ust. 2  ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zw. z art. 101 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami (dalej: u.g.n.) poprzez zawarcie w planie miejscowym zasad scalania i podziału terenów przeznaczonych na cele rolne.

Zdaniem Wojewody dla nieruchomości położonych w planie miejscowym na terenach przeznaczonych na cele rolne i leśne nie stosuje się przepisów u.g.n. dotyczących zarówno scalania i podziału nieruchomości, jak też dotyczących podziału nieruchomości (z zastrzeżeniem wynikającym z art. 92 ust. 1 u.g.n.). Do gruntów tych znajdzie bowiem zastosowanie ustawa  o scalaniu i wymianie gruntów. Jego zdaniem przepisy ww. ustawy o scalaniu i wymianie gruntów nie określają zasad podziału takich nieruchomości, regulują one jedynie kwestie scalenia i wymiany gruntów rolnych i leśnych.

Ponadto Wojewoda podniósł, że objęty planem miejscowym teren jest przeznaczony przede wszystkim na cele rolne i leśne (§ 3 uchwały). W konsekwencji zdaniem organu nadzoru niedopuszczalne było zamieszczenie w przedmiotowym planie zagospodarowania przestrzennego § 10 zawierającego szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem. W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta i Gminy wniósł o uwzględnienie skargi w całości, podzielając zasadność jej zarzutów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie. WSA odnosząc się do zarzutów i wniosków skargi, rozpoznający niniejszą sprawę w pełni podzielił linię orzeczniczą przedstawiona w jej uzasadnieniu. Umieszczenie w ustaleniach planu miejscowego postanowień dotyczących zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości położonych na terenach rolnych, narusza przepisy art. 101 ust. 2 u.g.n. Tak opisane naruszenie prawa ma charakter istotny, bowiem przyjętych zasad nie można ustalać dla terenów przeznaczonych w planie miejscowym na cele rolnicze bądź leśne.

WSA podkreślił, że w myśl art. 101 ust. 2 u.g.n. przepisy tego rozdziału w zakresie zasad scalania i podziału nieruchomości stosuje się do nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele inne niż rolne i leśne. Skoro w przywołanym normatywie wykluczono wprost pewną kategorię terenów tj. rolnych i leśnych niemożliwe było, aby gminny prawodawca w podjętej uchwale wypowiedział się o zasadach scalania i podziału także dla tych nieruchomości.