Prosimy, odblokuj wyświetlanie reklam w naszym serwisie, są one związane z rynkiem nieruchomości.
To dzięki nim masz darmowy dostęp do naszych treści.
Z pozdrowieniami zespół KRN.pl :)
To dzięki nim masz darmowy dostęp do naszych treści.
Z pozdrowieniami zespół KRN.pl :)
Akty prawne
[ powrót ]
Do uznania długu nie jest konieczna odrębna umowa. Uznanie może nastąpić także w innej umowie. Jednak, aby doszło do uznania roszczenia, musi być ono nie tylko dostatecznie sprecyzowane. Konieczne jest też jednoznaczne wyrażenie przez dłużnika woli jego uznania – wynika z wyroku Sądu Najwyższego.
W przedmiotowej sprawie zawarto umowę o oddanie gruntu z kamienicą w użytkowanie wieczyste spadkobierczyni byłych właścicieli kamienicy. W umowie znalazło się sformułowanie: „Rozliczenie nakładów, które wynoszą 914 000 zł poniesionych ze środków Skarbu Państwa należnych gminie Warszawa – Centrum z tytułu odbudowy ze zniszczeń wojennych budynku mieszkalnego, nastąpi na drodze cywilnoprawnej”. O tę właśnie kwotę wystąpiła gmina przeciwko spadkobierczyni właścicielki na drogę sądową. Zarówno sąd I, jak i II instancji przyznał rację Gminie, uznając, że zapis umowy jest uznaniem długu i że bez tego uznania umowa o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste nie byłaby zawarta. Właścicielka cały czas twierdziła, że długu nie uznała i dlatego złożyła skargę kasacyjną. Sąd Najwyższy zgodził się z jej zarzutem błędnej interpretacji przedmiotowego postanowienia umowy wskutek naruszenia dyrektyw dotyczących wykładni umów wynikających z art. 65 kodeksu cywilnego. Nakazuje on oświadczenie woli tłumaczyć tak, jak wymagają tego – ze względu na okoliczności – zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje, a w umowach raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na ich dosłownym brzmieniu. Sąd uznał, że dla uznania długu nie jest konieczna odrębna umowa, a uznanie właściwe może nastąpić także w innej umowie, nawet zawieranej przez pełnomocnika. Dla przyjęcia, że doszło do uznania roszczenia, musi być jednak ono nie tylko dostatecznie sprecyzowane, ale dłużnik musi jeszcze jednoznacznie wyrazić swoją wolę. Bardzo ogólna formuła zapisu zawartego w umowie z miastem tych warunków nie spełnia. Jest to tylko oświadczenie wiedzy, że są roszczenia o zwrot nakładów i że ma dojść do rozliczenia z tego tytułu.
Wyrok Sądu Najwyższego z 17.04.2008 roku sygn. I CSK 79/08
[ powrót ]
Do uznania długu nie jest konieczna odrębna umowa. Uznanie może nastąpić także w innej umowie. Jednak, aby doszło do uznania roszczenia, musi być ono nie tylko dostatecznie sprecyzowane. Konieczne jest też jednoznaczne wyrażenie przez dłużnika woli jego uznania – wynika z wyroku Sądu Najwyższego.
W przedmiotowej sprawie zawarto umowę o oddanie gruntu z kamienicą w użytkowanie wieczyste spadkobierczyni byłych właścicieli kamienicy. W umowie znalazło się sformułowanie: „Rozliczenie nakładów, które wynoszą 914 000 zł poniesionych ze środków Skarbu Państwa należnych gminie Warszawa – Centrum z tytułu odbudowy ze zniszczeń wojennych budynku mieszkalnego, nastąpi na drodze cywilnoprawnej”. O tę właśnie kwotę wystąpiła gmina przeciwko spadkobierczyni właścicielki na drogę sądową. Zarówno sąd I, jak i II instancji przyznał rację Gminie, uznając, że zapis umowy jest uznaniem długu i że bez tego uznania umowa o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste nie byłaby zawarta. Właścicielka cały czas twierdziła, że długu nie uznała i dlatego złożyła skargę kasacyjną. Sąd Najwyższy zgodził się z jej zarzutem błędnej interpretacji przedmiotowego postanowienia umowy wskutek naruszenia dyrektyw dotyczących wykładni umów wynikających z art. 65 kodeksu cywilnego. Nakazuje on oświadczenie woli tłumaczyć tak, jak wymagają tego – ze względu na okoliczności – zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje, a w umowach raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na ich dosłownym brzmieniu. Sąd uznał, że dla uznania długu nie jest konieczna odrębna umowa, a uznanie właściwe może nastąpić także w innej umowie, nawet zawieranej przez pełnomocnika. Dla przyjęcia, że doszło do uznania roszczenia, musi być jednak ono nie tylko dostatecznie sprecyzowane, ale dłużnik musi jeszcze jednoznacznie wyrazić swoją wolę. Bardzo ogólna formuła zapisu zawartego w umowie z miastem tych warunków nie spełnia. Jest to tylko oświadczenie wiedzy, że są roszczenia o zwrot nakładów i że ma dojść do rozliczenia z tego tytułu.
Wyrok Sądu Najwyższego z 17.04.2008 roku sygn. I CSK 79/08
[ powrót ]
Nieruchomości na sprzedaż
Nieruchomości na wynajem
Wybrane nieruchomości
mieszkania na sprzedaż w Poznaniumieszkania na sprzedaż w Krakowiemieszkania na sprzedaż w Warszawiemieszkania na sprzedaż w Wrocławiumieszkania na sprzedaż w Gdańskudomy na sprzedaż w Poznaniudomy na sprzedaż w Krakowiedomy na sprzedaż w Warszawiedomy na sprzedaż w Wrocławiudomy na sprzedaż w Gdańskumieszkania do wynajęcia Krakówmieszkania do wynajęcia Warszawamieszkania do wynajęcia Poznańmieszkania do wynajęcia Wrocławmieszkania do wynajęcia Gdyniamieszkania do wynajęcia Gdańskmieszkania do wynajęcia Łódźmieszkania na zamianękamienice poszukiwane do wynajęciadomy poszukiwane do wynajęciadomy na wynajem powiat Kartuskidomy na wynajem powiat Śremskimieszkania na sprzedaż gmina Wądroże Wielkiedomy na sprzedaż gmina Turekmieszkania na wynajem w Michałkachdomy na sprzedaż w Poźrzadlemieszkania na sprzedaż w PłoszewoDeweloperzy